"İzleri görüyor musun Clementine? Onlar benim bütün gerçeğim."
*
Orijinal kurgu ve ana karakterleriJ.K Rowling'e ait olan Harry Potter 'ın hayran kurgusudur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( 31 Ağustos- Çapulcuların Hogwarts'daki 7. Okul yıllarının başlamasından bir gün öncesi )
"Sonunda büyük gün geldiği için çok mutluyum." Dedi Peter'in annesi.
Peter, bavulunu toplamayı bırakıp annesine baktı. " Her seferinde benden bu kadar nefret ettiğini yüzüme vurmana gerek yok, zaten biliyorum."
"Çeneni kapa ve bir an önce toparlan."
Her ailenin olduğu gibi,Pettigrew ailesinin de sırları vardı. Peter, Aldercy ve Burgess Pettigrew'in tek oğullarıydı, yani görünüşte öyleydi. Safkan olarak bilinen Peter, aslında Muggle bir adam - adı asla evde geçmezdi- ve Aldercy'nin üvey kardeşi Audrey'in oğluydu. Audrey'in, Peter doğduktan sonra kaçıp gitmesinden dolayı Peter, üvey teyzesi Aldercy ve onun kocası Burgess ile büyümüştü. Buna büyütmek denir miydi bilmiyordu.Peter'i çoğunlukla yaşlı halasının yanına postalıyorlardı. Orada bir odası ya da bir yatağı yoktu, halasının eski koltuğunda yatıp kalkıyordu. Peter'de tıpkı Sirius gibi Hogwarts'a geri dönmeyi iple çekiyordu.
"Hazırım."
"Derslerine sıkı çalış, sıkı çalış ki okul bitince hemen iş bulabilesin, böylece kalacak bir yer de bulmuş olursun."
"Ve defolup giderim öyle değil mi?"
Annesi başını salladı. Peter,üzgün gözlerle annesine bakıyordu. James, onlarda kalabileceğini her seferinde altını çizerek söylese de Peter kalmak istemiyor, evinde kalmaya devam ediyordu. Nereye kadar devam edeceğini görmek, ondan nereye kadar nefret edeceklerini, yolun sonunda pişman olup onu sevip sevmeyeceklerini bilmek istiyordu.
Aldercy'nin gerçek annesi olmadığını biliyordu fakat küçüklüğünden beri öyle olsun istemişti. Aldercy'nin öz çocuğu olsaydı eğer, bu yaşadıklarının hiç birini yaşamazdı.
Odasından çıktı, merdivenlerden inerken babasının ona söylendiğini duydu.
"Senenin sonunda kendine kalacak bir yer bulmuş ol! Seni bir daha bu evde görmek istemiyorum."
Peter, ona cevap vermeden dış kapıdan çıktı.
Karanlık çökmüştü, asasının ışığını kullanarak yürümeye başladı.
"Genç adam!"
Arkasını döndü. Ona seslenen kişi siyah bir cübbe giyiyordu.
"Sen, Petersin değil mi?"
Peter,usulca başını salladı.
"Hikayeni duydum, kalacak bir yerin yokmuş. Senin gibi bir çok genç adam tanıdım, hepsi bir an önce evlerinden gitmek istiyorlardı."
"Sonra ne oldu?"
Adam asasının beyaz ucuyla kendisini gösterdi. "Onlara sahip çıktım, onlar da bana katıldılar."
*
Gün ağarıyordu, avcılar eğitimlerine son hızla devam ediyorlardı.
Joshua Jude Harris, asasından çıkan büyüleri duvarla buluşturuyordu. Son zamanlarda onlarca yeni büyü ve asa hareketi öğrenmişti, yaratıkları yakalamak için bunlara ihtiyacı olacaktı. Şafaktan beri aralıksız çalışıyordu, baş avcının alana gelmesiyle durdu.
" Pekala, toplanın."
Yirmi- yirmibeş kadar genç avcı, baş Avcı'nın etrafında toplandı.
"Sonunda başlıyorsunuz, ilk görevinize çıkacaksınız."
Bir çoğu heyecanla adama baktılar. Joshua'nın yüzü düzdü, çok da heyecanlanmamıştı.
"Sizi gruplara ayıracağız ve görev yerlerine gideceksiniz, o zaman gelene kadar dağılabilirsiniz."
Hepsi,adamı onaylayıp yavaş adımlarla oradan uzaklaşmaya başladılar.
"Joshua." Dedi baş avcı. "Sen kal." Joshua, hocasının istediğini yaptı ve adımlarını durdu. Hocası, Joshua'ya doğru yavaş yavaş ilerledi ve iyice yaklaştıktan sonra fısıldadı. " Seni ve seçtiğim bir kaç kişiyi farklı bir yere göndereceğim, özel bir göreviniz olacak."
Joshua ciddileşmişti. Zamanı gelmişti demek ki, demek ki gerçekten de iyiydi bu yüzden ayrı bir grupla göreve çıkacaktı, başarmıştı.
"Zannediyorum ki, yaratıklardan biri Hogwarts'da saklanıyor. Onu gidip bulacaksın."
"Hogwarts'da mı?" Dedi Joshua şaşkınca. "Ama bu nasıl olabilir? Dumbledore buna nasıl izin verebilir?"
"İşte orasını araştırmak sana düşüyor. İyice planını yap, bir sonraki hafta Hogwarts'a gidiyorsun."
