İstenmeyen Üye || PJM

• 3 •

"Buyrun?" Diyerek, soru sordum ama umursamayarak karşıma oturdu.

Pislik.

Adam "Tanışmak için"

Aptal olduğunu düşünerek umursamadım, ayağa kalkacakken elimden tuttu.

Bu durum zor.

"Bırakır mısınız!?" Bağırdıktan sonra, diğer müşteriler bana bakmaya başladı.

Güvenlikler durumu fark edince, yanımıza geldi. Rahatsız olduğumu söyledikten sonra, polise bildirdiklerini söylediler.

Ve böylece, kendimizi karakolda bulduk.

#

İfade verirken baya zorlanmaya başladım, insan hep taciz edilmek zorunda mı? Neden sürekli oluyordu ki? Benim kaderimde bu var.

"Otururken, yanıma geldi, gitmesini söyledim ama elimi tuttu"

Polis öylece bakmakla kaldı. Anlamaya mı çalışıyordu ki?

Polis "Tamam.. şikayetçi misiniz?"

"Evet" diyerek gülümsedim, çalıştım. Kalbimde hâla bir sızı var, neden.

İfademi onaylamak, ve kimlik bilgilerimi doğrulamak derken iki saat geçmişti. Polis, beni taciz etmeye çalışan adamın ifadesini de alırken, ben onu beklemeye başlamıştım.

O sırada telefonum çaldı tabi.

Telefon görüşmesi

"Efendim Hoseok.."

Hoseok, "İyi misin sen?"

"Evet"

Hoseok, "Neredesin"

"Karakolda"

Hoseok, "Ne?! Neden, nerede söyle bizde geliyoruz"

"Ya şirketin orada ki.. ya da yok gerek yok, hoşçakal!"

Diyerek, telefonu onun yüzüne kapatmıştım. Pişman mıyım? Hayır.

Yaklaşık on dakika sonra, polis de çıkmıştı. Ayağa kalkarak yanına yaklaştım ve çekinerek konuşmaya başladım.

"Ihm.. teşekkür ederim gerçekten, çok yardımın dokundu" diyerek başımı eğdim.

Derin bir nefes verdi ve daha sonra konuşmadı.

Polis "Önemli değil, ne zaman ihtiyacın olursa ben buradayım. Böyle, kadınları bir obje gibi görmeleri, gerçekten beni sinirlendiriyor"

O iyi biriydi, bundan emindim. Yani az önce emin oldum, buna dayanarak ona sarıldım.

"Çok teşekkür ederim"

Polis "Önemli değil"

Ben ve o sarılırken, arkamda duyulan sesten dolayı sarılmayı bırakıp döndüm. Herkesin dikkatini çeken bir şeydi, şeylerdi.

Yedi kişi, simsiyah giyinmiş, maske, şapka ve gözlük takmış. Kim olduğunu tahmin etmek zor değil.

Yanıma yaklaşan kişinin Jimin olduğu belliydi, boyu zaten benimle aynı.

Elimi tuttu ve diğerleri ile beraber sürüklemeye başladı.

#

Hoseok "Neden oradaydın?" Hoseok soruları ile beni rahat bırakmıyorken, diğerlerinin umrunda bile değildim.

Ben öylece susuyor iken, Taehyung'un dediği şey yüzünden kaşlarımı çattım.

Taehyung "Kesin arabası ile hız yaptı diye ceza yedi" dedi ve gülmeye başladı.

Ayağa sinirle kalkarak yanına yaklaştım, Jimin ve diğerleri beni izliyordu.

Yoongi "Kavga çıkacak, mısır nerede?" Diye diğer üyelere fısıldayan, Yoongi'yi görmezden geldim.

O benim biasımdı, bunu kimse bilmeyecek. Ben onun bu hallerini çok seviyorum.

"Komik mi?" Diyerek odama doğru hızlı adımlar ile gittim.

Ve yatağa oturup, köşeye çekildim.

Annem ve babam burada olsaydı, böyle şeyler olmazdı. Onların suçu.

"Ama yine de.. sizi özledim" dedim ve gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

Kapı çalmadan içeri giren Hoseok'a baktım.

"Neden ağlıyorsun Hina?" Diyerek yanıma yaklaştı.

#

Jimin, "Söylesene neden gitmiş, öğrendin mi?" Diye merakla soran Jimin'e baktı Hoseok.

Hepsi merak etmişti, ama sormamıştı bile.

Hoseok, "Taciz edilmiş"

Jimin, "Ne?!"

#

Alt tarafı bir raportaj yani, kimlik numaramı istemedikleri kalmıştı.

Biter bitmez yemek yemek için, İn Guk'a gidecektim, her zaman olduğu gibi.

Jimin'e göz ucu ile baktığım da bana baktığını fark ettim.

Jimin, "Nereye?"

"Sanane Jimin"

Jimin, "Soru sordum"

Onu duymamış gibi yaparak, arabama doğru yürüdüm.

"Hoseok, ben gidiyorum"

Hoseok, "Konum et ne olur ne olmaz"

"Tamam"

En azından bana iyi davranan, biri var. Bu dünyalara bedel.

Restorana geldiğimde kimse kalmamıştı.

Tek bir insan bile yoktu, peki bu benim umrumda mı ki? Hayır.

"In Guk-ie! Her zamankinden!"

Diyerek masama oturdum ve telefonumu çıkardım.

In Guk, "Tamam Hina Hanım!" Diyerek kahkaha attı.

O sırada karşımda Bts'i gördüm.

Rahat bıraksanız artık. Kendim ile vakit geçirsem.