Destined To The Playboy

Chapter 10

Allison pov.

Nandito ako ngayon sa kwarto at nakaupo sa gilid ng kama habang tinititigan ang cellphone ko.
kabubukas kolang nito ngayon at isang txt agad ang pumasok galing parin sa mesteryosong number na natawagan ko.

unknown number

hi! can i know ur name please?

balak ko sanang replayan kaso ang daming pumapasok na negative thoughts sa isip ko. Hindi ako yung tipo na mahilig mag reply sa mga hindi ko nakikilala.Pero no choice ako kailangan ko nalang ipaalam sa kanya na nagkamali ako ng natawagan.

'hi! sorry its just a wrong call!

unknown number

'its ok! i just want to know ur name'

napaisip ako,
bat kailangan kopang sabihin ang name ko? pero hindi korin maintindihan kong bakit parang gusto ko ng kausap ngayon. Hindi naman ako ganito dati hindi ako mahilig sa txt. madalang ngalang akong magpalaod kasi nga wala namang paggagamitan nasasayang lang. Nag type ako ng reply.

'sorry diko binibigay basta basta ang pangalan ko'

unknown number

why? 

'wala lang'
hindi lang talaga ako mahilig sa ganito as in ngayon lang ako nakapagtxt ng mahaba at sa hindi kopa talaga kilala. Medyo naghintay pako ng reply niya dahil medyo natagalan siguro naisip niya hindi nalang ako replayan dahil wala naman siyang mapapala sakin. Buti narin kung ganun.

unknown number

ok! sorry but can we be friend?

friend daw? eh diko nga siya kilala ehh, sabagay ako nga ayaw magpakilala siya pa kaya. Naisip ko nalang na it is fine naman siguro makipagkaibigan ako kahit sa txt lang. Wala naman sigurong mawawala. Ever sence wala akong naging kaibigan dahil ayaw nila sakin. Total di niya naman ako kilala at di ko rin siya kilala. Hindi ko siya nakikita at lalong hindi niya ko makikita. Just fair.

'ok lang!

unknown number

thanks!

halos alas dose na ng hating gabe natapos ang convo namin ni mysterious guy. medyo gumaan naman ang loob ko sa kanya pero never parin kame nagpakilala sa isat isa. Tinanong niya kung ilang taon nako sinabi ko naman ang totoo pero nung tanungin niyako kung saan ako nag aaral dikona sinabi. siguro parehas lang kameng walang magawa kaya nag kagaanan ng loob. pero wala akong planong magpakilala sa kanya.

******

Napabalikwas ako ng tayo sa kama ng maramdaman ko ang init ng sikat ng araw na dumampi sa mukha ko.

anak ng tipaklong! late nako!

dali dali akong pumasok sa banyo at naligo. kilos sundalo na ang ginawa ko. Patay na naman ako nito kay Drake! ay iste President Drake pala.
ewan koba kung bakit ako lang ata ang hindi natatakot sa kanya. Bakit ba kailangan kong matakot sa kanya ehh hindi naman siya nakakatakot.?
yes! kung sa iba talaga nakakatakot siyang tumingin. Yung halos ayaw mong gumawa ng way para magalit siya. The way he look at you the way he treat students! napaka strict niyang tingnan. Pero bakit ako hindi natatakot?