HAAAI, ja ik leef nog en ja ik ben nog steeds geweldig.
Sorry dat ik een tijdje niets heb gepost..
School begon weer (en daarbij de nodige hectiek) yay.
Maar ik ben er weer en ga gewoon random praten over mijn schooldag.
Of jullie nou willen of niet, mwhahahaha *duivelse lach*
Ahum, oke, we gaan verder
Sorry ik moet nog controleren op fouten enzo, maar ik heb geen tijd meer…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Punt 1 IK HAAT CLUSTERVAKKEN EN CLUSTERKLASSEN EN ALLES MET CLUSTERS.
Ik zit over het algemeen wel bij coole mensen en vriendinnen, twee mensen hebben precies hetzelfde rooster als mij, dus ka-ching. Maar stel, stel eh, puuur hypothetisch gezien, dat je iemand leuk vind. Maar je hebt maar een cluster/vak met diegene, DAN ZIE JE HEM DUS MAAR 3 UUR PER WEEK. Stel dat je hem ook nog een eikel vond aan het begin van het schooljaar DAN ZIT JE DUS 30 METER BIJ HEM VANDAAN. Nogmaals, puur hypothetisch, het is zeker niet het geval bij mij.
Nja, misschien is er wel een kleine kans dat ik hopeloos verliefd ben, maar dat is dan wel een zeer kleine kans. ~
Oke, oke. Ik geef toe. Ja, ik ben verliefd en ja, ik heb maar 3 uur per week met hem ):
Nou stalk ik wel zijn rooster, dus we komen mekaar ‘toevallig’ tegen.
Maaaar maar die eeuwige verliefdheidstruggle..
Kennen jullie hem? Zoja, gecondoleerd. Zonee, geniet van u verdere leven.
Tuurlijk we praten wel en lachen en chillen en weet ik het. MAAR HIJ IS VOOR IEDEREEN AARDIG. Tis zo’n typische gozer die met iedereen omgaat en daar even aardig mee is, dus ook met de weirdo’s (waar ik dus ook onder kan vallen nu..). Ik zou bijna willen dat ik zo’n badboy-lovestory heb. BIJNA.
Maar ulgh, als hij aardig doet tegen dat geweldige, perfecte meisje (die hem ook leuk vind) en daarna tegen mij praat, dan snauw ik hem af. JA OKE HET HELPT NIET, IK WEET HET. Maar het is gewoon hoe ik ben en ik kan wel janken.
Oh, hierbij even de dikke credits voor mijn geweldige gyleraar. Normaal heb ik niet zo op gymleraren, omdat ik niet zo’n lenig typje ben. Maar mijne is ge wel dig.
Ik heb hem dit jaar zo’n 5x gehad (lang leve keuzesporten en clusters). MAAR HIJ WEET MIJN NAAM. Ja, duh logisch zul je denken. Maar nee, zo logisch is dat niet. Mijn mentor, ik herhaal mijn mentor, weet mijn naam nieteens…
IN IEDER GEVAL. We gingen badmintonnen en ik offerde na een tijdje mijn plek op om even uit te rusten (ja, badmintonnen is vermoeiend, don’t judge). En ik was ook een beetje duizelig enzo. Hij bood opeens aan om met hem te gaan, dus ik zei zo ‘nee, liever niet. Ik ben een beetje draaierig.’
‘heb je wel goed gegeten?’ *ja, ik heb twee stokbroden op en een bak kwark en twee appels* ‘jaaa, ja, ja dat wel’ *een keer ja was genoeg geweest sophie…* hij zei dat ik mijn rust moest nemen. Aahww, toen vond ik hem al sympathiek. Hij ging even later naar de andere klas toe, dus ik ging even naar de kleedkamer op mijn flesje te pakken. En plots, ik kwam hem tegen. HIJ HAD EEN PAK MET TWEE KRANSENKOEKENACHTIG IETS ERIN. En ik mocht alles opeten.
Sympathie tot the max voor mijn gymleraar.
Dus bij deze, mocht je het lezen Maarten (:
HOE WAS JULLIE DAG? (en jullie liefdesleven?)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ohnee, ik moet een verslag voor 12 uur vannacht inleveren kom ik net achter. Eeeen sophie moet nig beginnen. Sorry voor de korte blog. HOU JULLIE HOOFD OMHOOG.
Reageren, berichten, voten allesss mag (:
JE LEEST
Sophie's blog
Non-FictionEen blog over m'n leven. Ongemakkelijkheid, drama en gênante situaties zijn daarin sleutelwoorden..