Sophie's blog

#liefdesstruggles

Ik ben nog steeds bezig met mijn afwezigheidsverhaal. Sorry dat het langer duurt dan ik eigenlijk wil, maar ik kan soms niet de juiste woorden vinden.

Afgezien van die periode waarin het gewoon echt klote (sorry, not sorry) met mij ging, ben ik nu weer langzaam van de kleine dingen aan het genieten.

Op school hebben inmiddels ook de nodige veranderingen plaatsgevonden. Johan en ik zijn officieel vrienden, sorry voor de mensen die ons shipte. Maar hij is weer samen met zijn vriendin en wij zijn gewoon vrienden. (:

Sophie zou Sophie niet zijn als ze geen hopeloze crush zou hebben op een jongen die onbereikbaar is.

JA. DAT IS OOK NU WEER HET GEVAL.

We hebben sinds 2 maanden en nieuwe jongen op school. Hij is een keer blijven zitten en al 18 jaar dus *hearteyes* (#hyvessentiment). Ik zal even een kleine beschrijving van deze jongen geven:

SIGNALEMENT:

- Lekker

- 1,87 meter

- Baardje

- Blauw/groene ogen

- Surfdude-achtig haar

- Blond haar met donkerblondje plukjes (niet geverfd)

- 18 jaar dus

- Hij praat en gedraagt zich volwassen

- Maar is tegelijk ook echt een gozer waar je mee kan lachen

- En serieus mee kunt zijn

- Kledingstijl is peeeerfect

- Hij heeft van die 'verdikte' aders op zijn arm, mwhihi

- ZIJN TANDEN ZIJN ECHT GODDELIJK

Ohja, das wel een dingetje. Ik let, bij jongens, als eerst op schoenen, tanden en armen. Vet random, maar ja.

Zoals jullie al door hebben, ik vind deze jongen misschien eeeeen heeeeel kleeeein beetje leuk.

Zijn innerlijk is echt goals. Deze jongen weet niets van al mijn shit van de afgelopen maanden, niemand op school eigenlijk. Maar bij mijn klasgenoten heb ik wel het gevoel alsof ze weten dat er iets aan de hand geweest moet zijn, wat opzich wel logisch is, gezien mijn afwezigheid soms.

Deze jongen (Julian) weet echt van niets. Daarom 'schaamde' ik mij ook niet en ben gewoon met hem omgegaan. Schamen is uiteraard niet het goede woord, maar ik voelde mij niet ongemakkelijk bij hem. Bij hem hoefde ik niet op mijn hoedde te zijn voor de eventuele vraag die iedereen zich afvraagt, maar niemand stelt.

We hebben ook best wel vaak dingen samen gedaan en bovenal gewoon gepraat en chill. En mede door de dingen die er dus gebeurt zijn, heb/had ik het gevoel dat ik bij iedereen van mijn vrienden/vriendinnen niet echt mijzelf kon zijn, dat ik altijd wel moest opletten wat ik deed of zei.

Bij hem dus niet.

En ja, ik wil eeeecht onze vriendschap niet verpesten, maar ik begin hem wel (helaas) leuk te vinden.

De kans dat het wederzijds is nul komma nul, want bij ons lopen en zat knappere meiden rond, die hem ook leuk vinden. And me is ugly.

Mwhihi. #liefdesstruggles

Adieu,