Sorry voor de korte update, zaterdag komt er weer een echte.
HIER ISTIE DANNNNNNNN…
Woensdagochtend 25 maart.
Ik moest met de bus en trein naar school, mijn ouders lieten me namelijk niet om half 11 ’s nachts naar huis fietsen. Ergens begrijpelijk, maar de haat voor de bus was op dat moment groter dan het begrip. Afijn, half 6 wekker, kwart voor 6 opstaan en haasten omdat de bus om 5 voor half 7 komt ipv 5 over half.. ik wist al toen ik de bus in stapte dat ik verdoemd was. Ik snap dat niet iedereen even vrolijk is op de woensdagochtend rond half 7, maar een ‘goedemorgen’ moet er wel vanaf kunnen, vind ik athans. Dus toen mijn ubervrolijke GOEDEMORGEN niet begroet werd, was ik zeker van mijn zaak en begon mijn dag al geweldig goed. We waren eindelijk bij het station. Ik sta op, check uit en wacht tot de deuren opengaan. En ik wacht en ik wacht. Blert die vrouw ineens ‘ben je doof ofso? Ik zei dat die deuren niet openen, dus dat geld zeker ook voor jou jongendame. Bedankt.’ Oke, ik ben niet al te snel van begrip, maar ik hoorde het dit keer niet. En alsnog, er zijn vriendelijkere manier om even iets te herhalen. Ik was niet van plan als geslagen hondje weg te gaan, dus deed ik iets wat ik normaaaal nooit, maar dan ook nooit zou doen. Maar ik denk dat die hele dag al raar was, dus het een soort van geoorloofd was. Ik kuchte even en sprak rustig en vriendelijk; ‘nee, mevrouw. Ik ben niet doof, al scheelt het niet veel. Ik ben namelijk slechthorend. En sorry als ik u even niet hoorde, maar zulke opmerkingen kunnen kwetstend overkomen voor mensen, zoals mij. Ik zal door de andere deur na buiten gaan, prettige dag nog.’
WOAH. Dat voelde goed. Okay, ik ben niet slechthorend, maar zij heeft in ieder geval een lesje geleerd. Jullie hadden haar gezicht moeten zien, hahaha. Ik voelde me wel schuldig, vanwege die leugen. Maar aan de ene kant, ze komt het niet te weten en ze heeft haar lesje geleerd. Goed doel Sophie. Toch knaagt er iets van binnen, maar HOU HET GOEDE DOEL VOOR OGEN.
De trein verliep prima, behalve dat ik een halfuur eerder op school kwam. YES. Uren verliepen goed, voor zover schooluren goed kunnen verlopen natuurlijk.
MAAR
Zoals altijd bevat mijn leven een plottwist.
Ik zag Rick. Wat is je probleem zullen jullie denken? Nou, ik zag niet alleen Rick. Ik zag hem met Emily. Oke, fijn voor je. Ja, vooral het feit dat hij haar zojuist een halve liefdesverklaring gaf. Mijn jaloerse kant komt naar boven, hij is niet van mij, maar alsnog. Emily weet dat ik hem leuk vond/vind. Achja.
Daarna maakten de jongens uit mijn klas nog opmerkingen naar mij en over mijn presentatiekunsten, maar ik trok me er niets van aan. Stiekem trok ik me er teveel van aan en wilde ik me ziekmelden, maar ik hield me in.
Hoe de presentatie avond verliep weten jullie al *big smile*
JE LEEST
Sophie's blog
Non-FictionEen blog over m'n leven. Ongemakkelijkheid, drama en gênante situaties zijn daarin sleutelwoorden..