JAAAAAAAAAAAAAA. IK LEEF.
Ik had net mijn presentatie en hij ging goeeeeed! Ik hakkelde alleen bij een woordje, maar dat was nieteens te horen blijkbaar. IK BEN ZO BLIJ. Ik stond daar gewoon, voorin in de aula, microfoontje in de hand en presenterend voor 118 mensen. Dit was echt mijn beste presentatie ooit. Mijn ouders zijn ook super trots en er kwam net een vriendin/klasgenoot op mij af en ze zei ‘hij ging goed joh, ik ben trots op je.’ EN HET GAF MIJN ZO’N ZELFVERTROUWEN BOOST. Ik ga niet echt superveel met er om, dus dit was zeker geen standaard vriendinnenopmerking. Ik typ dit nu even op de wc in de pauze op mijn mobiel. Interessante plek voor om je blog te posten, maar ik wilde even laten zien dat ik het overleefd heb.
Sorry dat ik de laatste tijd niets heb gepost en niet reageert heb, maar het was nogal hectisch en ik was echt bang voor vanavond, maar nu dit allemaal achter de rug is, ga ik vanavond/morgen aaaaaaalles inhalen. En ofcourse posten over deze hele dag, want afgezien van de goede presentatie was het echt een verschrikking.

JE LEEST
Sophie's blog
SachbücherEen blog over m'n leven. Ongemakkelijkheid, drama en gênante situaties zijn daarin sleutelwoorden..