Sophie's blog

Awkward situatie's zijn he-le-maal mijn ding

Oh, woah. Momentje van stitle. Deze update had vrijdag al gepost moeten worden, maar ik kwam er net achter dat ik wel op opslaan had geklikt, maar niet op 'opslaan en publiceren'. *applaus*

MAAAR HIER ISTIE DAN!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ulgh, voor sommige dingen moet je ook echt Sophie heten.

Echt serieus, hoe groot is de kans dat de beste vriend van je crush (iel, ik gebruik dat woord nooit, maar ik weet niet hoe je dat moet omschrijven sorry) vraagt om wat leuks te doen? Echt like, 0,01%

Nou, HET IS MIJ OVERKOMEN. WOEHOE ik hoor bij de ‘gelukkige’ 0,01% *voelt zich uitverkoren*

Nee, eigenlijk voel ik me zwaar shit. Ik bedoel, sure, hij is aardig, maar daar houdt het dan ook echt op. Ik ga veel met hem om, maar dat is meer omdat zijn vriend gewoon zo ASDFGHJKL is. Mijn vriendin zei al dat hij meer met mij praatte en mij vaak aankeek, maar ik wimpelde het is. Ik bedoel, kans van 0,01%, dat overkomt mij dus nooit. En voeg daarbij het feit dat ik niet echt een meisje ben dat populair is bij de jongens. Nou, bij hem was ik dus wel ‘populair’.

Hij gebeurde allemaal op een zonnige vrijdagmiddag. Het was 6 maart 2015. Kwart voor 3. Sophie had officieel weekend. Maar plots ze zag daar Niels (fictieve naam, anders is het genant als mijn vriendinnen hier achter komen hahaha). En jawel, daar werd ik weer een tomaat. En en en OH, hij liep op mij af. Ik was dikke fangirl enzo. Mijn gedachten gingen van *be cool Sophie* naar *whut, waarom loopt Rick(zijn vriend) of mij af?*

NEEE NIEELS KOM TERUGGGGGGG. *inwendige schreeuw* ‘Hoi Rick.’ ‘Hey Soof, lekker weekend he.’ DON’T YOU DARE TO CALL ME SOOF. Serieus, het klinkt awkward als mensen het doen die ik amper ken. Maar het zal wel aan  mij liggen, ik ben namelijk ook het type dat haar beste vriendin nog voluit noemt. Al-le. 8. Let-ter-gre-pen.  Maar oh, echt? Hebben we weekend. Goh, nooit aan gedacht. Vervelend om deze school weer te verlaten. Maar er kwam een schaapachtig ‘ja, eindelijk’ uit.                           ‘Ik vroeg me af of je … eh.. misschien een keer iets wilde doen na school?’ Ik als onnozele en hintloze zeekoe die ik ben, riep meteen ‘Oh, leeeuk. Met Niels en Sanne dan? Misschien kunnen we volgende week vrijdag na de kfc en dan de stad in ofso.’ Oh, verkeerde opmerking Sophie. Zijn gezicht betrok letterlijk tot een onweerswolk. Ik had zo te doen met die arme stumper. NAH, I didn't. Maargoed, wat antwoord je op zoiets? Een normaal meisje had haar antwoord al klaar, maar ja, aangezien ik Sophie heet, was antwoorden nog best moeilijk. Ik bedoel, hoe zeg je vriendelijk 'ik ga alleen met je om omdat ik een hopeloze crush (iel, tweede keer) heb op jouw beste vriend. Maar ik vind je wel aardig hoor.' Nee, zelfs ik begreep dat dit iets te hard was. 'Oh, nee is ook goed, maar we wonen een beetje ver weg van elkaar, dus dat wordt wel een dingetje, maar is goed.' *HALLELUJA, echt serieus nooit gedacht dat ik blij zou zijn om 15 km bij je school vandaan te wonen.* Toch nog ergens goed voor.. *deed een dansje* Stiekem was ik best wel trots op mijn antwoord, ahww, geef maar toe. Voor mij doen was dit echt gewoon, woah.
 'Het gezicht' was immiddels weer wat opgeklaart, maar hij begreep de hint dat ik hem als een vriend zag en niet meer. Yay. Awkward situation survived.

Conclusie; we gaan dus wel wat doen, maar hopelijk met Niels en Sanne en anders wordt het awkward. Maar dat zien we wel. We hebben wel nummers uitgewisseld, maar de 'hgh' gesprekken blijven uit. GE LUK KIG.

Goed begin van mijn weekend dus..

HOE WAS JULLIE WEEKEND?