The Fearless Manager

Chapter 02

3rd Person POV

Nagising si Dara matapos niyang makatulog magmula ng dumating sila sa Pilipinas. Naalimpungatan ito ng makaamoy ng pinaka-paborito niyang pagkain..

"Ramyun!!" Sigaw nito. Dali-dali itong bumangon sa sofa at naghilamos ng mukha nadatnan ko si Eomma at ang dalawa kong kapatid na nakain ng ramen..

End of POV

Dara POV

"Oh anak gising ka na pala.. Akala ko ndi ka pa babangon eh.. Halika na at kakain na.." Ngumiti ako kay Eomma at naupo kumuha ako ng ramen sa mangkok ko at kinain iyon.. Ecstasy.. Ramem is life!! Woohoo.!! I was enjoying my ramen.. But hindi pa rin mawala,sa isip ko ang mga kakaharapin namin sa lugar na ito.. But I hope everything will be alright.. Sana...

"Unnie.. Are you okay?" Tanong nito..

"Hmm.. Durami... Are you planning to enroll this semester?" I asked her.. Huminto sia sa pagkain ng ramen at humarap samin.

"Balak ko sana Unnie.. Kaya lang baka ndi na muna.. Mas importante ang finances natin kaysa sa pagpasok ko sa eskwelahan.." Sagot nito na ikinatahimik ni Eomma.

"Durami.. Try mo lang mag enroll.. Maybe may scholarship sila para sa gaya mong na sa ibamg bansa pumasok..Baka sakali.. Kahit half lang ng tuition mo ung mabawas sa gastos pwede na.. Ako na bahala sa iba.. I can look for some job.. Ndi naman siguro sila tatanggi kung high school lang natapos ko.." Sagot ko na ikinatingin ni Eomma.

"Nak naman.." Tumingin sakin si Eomma pero ngumiti lang ako..

"Eomma.. Ako ang ate.. Ndi ko man responsibilidad ito pero pamilya tayo.. We need to help each other.. Hindi ako papayag na solohin nio ang lahat ng problema natin.. Ako na bahala.. We can do this.." Pag e-encourage ko sa kanila..

"Salamat anak.." Niyakap ako ni Eomma at ganun din ang mga kapatid ko.. Tinapik-tapik ko ang braso ni Eomma para aluin ito at ndi niya ako alalahanin..

You can do this Samdara.. Para pamilya mo.. .

End of POV

3rd Person POV

Mahigit isang buwan nang nakatira sina Sandara sa Pinas at nakakaraos naman sila kahit papaano.. Luckily may tumanggap kay Sandara sa trabaho kahit na maliit ang sweldo ayos lang at least may naibibigay siya sa pamilya nia.

Kinagabihan..

"Eomma.. Nandito na po ako!" Saad ni Sandara..

"Oh 'nak.. Nandito ka na pala.. Kamusta ang trabaho mo?" Tanong ng ina nito sa dalaga..

"Ok lang Eomma.. Medyo mahirap pero kaya naman.. Saka mabait ang mga katrabaho ko ndi nila ako pinapabayaan.." Ngumiti si Sandara sa ina na siyang ikinagalak ng nanay nito..

"Sina Durami at Sang-hyun?" Tanong nito.

"Nasa kwarto na.." Tumango lang si Sandara at humalik muna sa ina bago pumasok sa kwarto nito para magpahinga.

End of POV

Dara POV

Abala ako sa station ko sa trabaho ng lapitan ako ng isa sa katrabaho ko at niyaya akong mag lunch break.. Tumango ako at iniwanan ang aking table..

Cafeteria..

"Sandy.. Mukhang nahihilig ka na sa sinigang na hipon ahh.. Ndi ka ba nagsasawa jan?" Tanong ng isa sa kasamahan ko.

"Ndi.. Ang sarap kaya.. Nung nasa Korea ako ndi ako nagkaroon ng chance makakaon nito.. Ang akala ko puro ramen lang ang pagkain ko dito.. Buti na lang may sinigang!" Sagot ko ng nakangiti..

"Sandy.. Di ba nakwento mo noon na mahilig kang umarte?" Tanong ng isa sa kasamahan ko.. Lumingon ako sa kanya at tumango..

"Then.. You want to audition?" Napahilig ang ulo ko sa kaliwa..

"Audition?" Ulit ko.

"Oo.. Sa Sunday.. Wala nang trabaho ng weekends this week pde ka naming samahan.. Malapit lang ito sa lugar nio.. Isang sakay lang ng jeep. Ito oh.. Star Circle Quest.. Naghahanap sila ng mga auditionees.. Try mo baka ito na ang sagot sa inaasam-asam mong magandang buhay.. Try it.." udyok sakin ng kasamahan ko..

Star Circle Quest? Parang narinig ko na ito? Ahh. Tama ung palabas sa tv kanina..

"Ano game ka?" Tanong nito.

"Ok.. Try lang namam ehh.." Sagot ko.. Pero kung papalarin ako dito malaking tulong ito para mapag-aral ko sina Durami at makaapg open ng maliit na negosyo si Eomma..

"Alright.. See you sa Sunday.. Wag kang malalate.. Much better kung maaga pa lang nandun na tayo..

Tumango ako sa dalawa kong kasama sa trabaho ko.. Mabait sila sakin.. Kaya mabilis ko din silang nakagaanan ng loob..

Timeskip...

Sunday...

ABS-CBN..

Nasa harap ako ng pinakamalaking network tv show sa Pilipinas..

"Magback-out na kaya ako?" Paatras kong sabi sa dalwa kong kasama..

"No can do.. Nandito na tayo.. Kaya mo yan.." Hinawakan nito ang balikat ko at itinulak ako papasok sa loob king nasaan ang audition para sa SCQ.. Lord!! Bahala ka na...!!!

Kung anu-anong mantra ang dinadasal ko sa isip ko at ginagawa ko na din ang tradition ng Korea kapag ninenerbiyos maging tradition ng Japan ginagawa ko na pero wa epek!! I'm doomed!!

Nasa loob na kami at katabi ko ang mga ka work ko.. Isa-isang tinatawag ang number namin at pang 16 ako.. Lalo akong kinakabahan.. Nakakatakot ung mga judges.. Kaya ko kaya ito?

Natauhan ako ng tawagin ng isamg judge ung number ko..

Judge 1: Number 16..

Huminga ako ng malalim at saka lumakad ng maayos para harapin sila.. Isa-isa nila akong tinginan na para bang iniinpeksyon ako mula ulo hanggang paa kasama pa ang laman loob ko.. Grabe nakakakaba... Nagsimula silang magtanong..

Habang pinaanood nila ang ginawa ko sa screen ay nakikita ko naman ang positive sign ng tawa nila at medyo na relief ako sa nangyari.. Matapos ang sample video ko ay tinanong nila ako..

Ndi ko na alam kung ilang minuto ang lumipas ng mag audition ako ang naaalala ko lang ung mga sinabi sakin nung isa sa judges at pagkatapos nun napaiyak na ko..

Napahinto ako sa pag-iyak ng sumigaw sila ng I'm In..

Sobrang saya ko gusto kong tumalon sa sobrang tuwa.. Ndi ko na mabilang kung ilang bow ang nagawa ko bago ako nakuntento bago umalis sa harapan nila..

Nasa labas na ko ng masalubong ko ang mga ka work ko.. Nagtatalon sila sa tuwa dahil nakapasok ako.. Ako din tuwang-tuwa.. Sobra!!

Lumabas kami ng ABS-CBN nang may ngiti ng tagumpay sa mga mukha namin..

Ito na ang simula... Hwaiting!!

End of POV

------------------------------&---------------------------------

SKIP NA PO SA KAGANAPAN SA SCQ.. START NA PO SA CARRER NI SANDY SA PINAS.. 😊😊😊 stay tuned.