Year 2004
Dara POV
This is your Captain speaking your taking the flight 498 bound to the Philippines.. We're about to inform you that this flight was about to land in the designated location in an hour.. Thank you for choosing our Airlines..
Ito ang narinig ko habang nakatingin sa labas ng bintana.. Napabuntong-hininga ako habang iniisip ang magiging buhay namin sa bagong lugar na ito.. Magiging welcome kaya ako rito? Ito ang tanging sumagi sa isip ko habang inaantay na lumapag ang eroplano sa airport ng aming magiging bagong tahanan..
"Eomma.. Wake up.. Where about to land.." Niyugyog ko ang aking ina ng marahan para magising ito.. Naalimpungatan ito at saka ginising ang aking dalawang kapatid..
Makalipas ang halos kalahating-oras nagsalita muli ang piloto ng eroplano..
"This is your Captain again.. Please follow the rules our attendant was giving you.. In about 5 minutes where about to land.. Fasten your seatbelts.." Ito ang huling anunsyo ng piloto ng eroplanong sinasakyan namin..
Sumunod kami sa rules at inuutos ng mga flight attendant at matapos ang halos 5 minuto ay nakita ko na ang lupa.. Lupang titirikan ng aking mga paa.. Ang hangin kung saan ako titira.. Hindi ko alam kung tanggap ba ang tulad namin dito o hindi kaya medyo kinakabahan ako.. Matapos lumaag ang eroplano sa NAIA Airport ay may nagsalita muli..
"Welcome to the Philippines.. Thank you for choosing our Airlines.." Matapos ng huling salitang iyon ay nagsitayuan na ang mga asahero at kinuha ang kanilang mga bagahe ganun din kaming pamilya.. Ako, si Mama, kasama sina Durami at Sang-hyun. Napilitan kaming lumipat dito dahil sa isang tao at iyon ay ang aking ama.. Nawala ang lahat ng meron kami sa Korea ng dahil sa kanya.. Kaya kahit labag man sa kaloobang namin ang magpunta ng Pilipinas ay wala kaming magagawa...
Ilang oras ang nakalipas at nakalabas na kami ng Airport.. Ibang-iba ito Korea.. Masaya ang aura ng mga tao dito.. Pero hindi ito sapat para mabawasan ang aking kaba..
"Eomma.. Saan nga pala tayo titira?" Tanong ni Durami sa kanyang ina.
"Ang sabi ng Appa nio may nakita na siyang bahay na pwede nating tirhan.. Di man kasing laki ng bahay natin sa Busan pero pdeng tirhan." Saad ni Eomma.
"Ok lang Eomma.. Ang mahalaga magkakasama tayo.." Niyakap ko si Eomma.
Nagyakapan kami bago humanap ng taxi..
Makailang saglit pa ay nakarating kami sa isang subdivision. Nagulat kami sa bahay na titirhan namin.. Kumpara sa bahay namin sa Busan, South Korea.. Mas maliit ito kumpara sa bahay namin dati..
Park Residence's in Busan, South Korea
Park Residence's in the Philippines
"Don't you think it's a bit small?" Nilingon ko si Durami ng magsalita ito.
"Durami!! Ano ka ba.. Buti nga may bahay tayong titirhan ehh..!" Suway ko sa kanya..
"Ano ba kayo.. Maliit man ito sa dati nating bahay we can still live here.." Masayang usal ni Eomma.. Tumango na lang si Durami at Sang-hyun.. Habang ako nag-iisip ng maaaring gawin ara tulungan si Eomma..
"Si Appa?" Tanong ni Durami.
"Durami.. Stop it!! Wag mong hanapin amg wala dito! Kahit na binigyam niya tayo ng tirahan hindi ibig sabihin pde na siyang bumalik sa buhay natin.. We don't need him.." Sagot ko ng pagalit.. Binuksan ko ang pinto ng bago naming bahay at ininalampak ang sarili ko sa sofa na nandoon.. Nahiga ako at ndi ko na namalayan na hinatak na ko ng antok dahil sa pagod..
This will be your new home Sandara Park.. New environment, new adventure and new friends.. I hope so.. I want to blend in.. I wamt to be friends with them..
Ito ang huling pumasok sa utak ko bago ako hilahin tuluyan ng antok..
End of POV
BINABASA MO ANG
The Fearless Manager
FanfictionBigBang- Ang YG Male group na nag debut year 2006. 2ne1- The every first female group YG created... And they debuted in year 2009 At syempre ang pinakabatang manager ng lahat si Kae Hyun.. Isang 20 year old head manager ng YG. Nag hiatus ito for 2 y...