The Fearless Manager

Chapter 80

Bom POV

Excited ako.. Today is the day na makakalabas na si Kae ng ospital..

"Mommy.. Matagal pa po ba tayo?" Tanong ni Bryian ang aming 5 taong gulang na anak.

"Malapit na anak.. Wait lang.. Excited ka na bang makita ulit si Ate Kae?" Nakangiting tanong ko.

"Hmm.. Gusto ko pa pong makinig ng kwemto niya." Nakangiting saad ng anak namin..

"Ien.. Tara na.." Nakangiting usal ni Ta-bi.. Tumango ako..

Umalis kami ng bahay at bumiyahe patungo sa ospital.

End of POV

Meanwhile..

Kae POV

Finally.. Makakalabas na ko.. Nililigpit ko na ang gamit ko ng mapatingin ako sa kamay ko. Napaupo ako at hinawakan ang palapulsuhan ko at idinikit sa noo ko.. Naaalala ko ang lahat..

"Kae... Are you okay?" Tanong ni Jay.. Napatingin ako sa kanya ng lumapit siya sakin.. "May masakit ps ba sayo?" Tanong nito.

"Jay.. May kilala ka bang psychiatrist?" Tanong ko na ikinagulat nito.

"Bakit mo kailangan? May problema ka bang hindi sinasabi sakin? Ako ang doctor mo.." Usal nito.

"No.. Okay lang ako.. Gusto ko lang naman makausap ung mga taong naging parte ng nakaraan ko.. Jay.. I still felt it.. Ung higpit ng hawak nila sa kamay ko while dragging me to hell.. Hanggang ngayon ramdam na ramdam ko ang hinanakit nila dito.. If there's a way I can do para makausap sila at makahingi ng tawad gagawin ko.. I know my life is not worth saving dahil sa may bahid ng dumi ang kamay ko.. Duming kahit kelan hindi mawawala dito.. But I want to live.. Nandito ang mundo ko.. Sila ang buhay ko.." Tumingin ako sa pinto.. Napatingin din si Jay.

"Kanina pa kayo dito?" Tanong ni Jay.

"Sorry.. Kae.. Hindi naman namin sinasadyang makinig ng usapan nyo.. Excited na kasi ang mga bata na makita ka.. Sorry.." Nakayukong usal ni Chae..

"It's okay.. Hindi ko naman inililihim ang nangyari sakin ng ma-coma ako ehh.. Hindi nyo naman ako iiwan di ba?" Nakangiting tanong ko ng lumapit ako kay Chae at himasin ang ulo niya.

"No.. Kahit kelan hini mangyayari un.." Deklara nina Minzy..

"Then it's okay.. You being here was more than enough para harapin ko ito.. Jay call me kapag may nahanap ka na hah.." Nakangiting usal ko ng linungin ko si Jay.

"Okay.. Just call me kapag may masakit sayo." Saad ni Jay.

"Ahh.. Thank you for everything.." Nakangiting usal ko.. I shake Jay hand dala ang gamit ko ay lumabas kami ng ospital..

"Kae.. Sigurado ka bang okay ka na?" Tanong ni Bae.

"I would be lying kung sasabihin kong oo dahil hanggang ngayon sariwa pa sa alaala ko ung mga taong nasaktan ko.. And beside.." Huminto ako at tumingin sa kanila.. "I want her to know na okay na ko.. My alter ego.. The Kae I'm afraid to face until now.. Ang Kae na matagal kong kinalimutan pero hanggang nandito siya hindi ako makakausad..." Saad ko..

"Noona.. Nandito lang kami para sayo." Saad ni Seungri.

"I know.. Kaya nga malakas ang loob kong harapin ito ngayon dahil nandito kayo sa tabi ko.. And I would do anything just to get that. Hindi na ko matatakot ulit.. You'll stay with until the end right?" Nakangiting tanong ko na tinanguhan naman nila.. I lowered my head and smile.. Hindi ko na pakakawalan ito.. Not now.. Not ever.. Until my battle is over I can't love someone.. I need to win this before I can see him again and say what I want to say to him..