Summer Falter ★ [ÇEVİRİ]

7

Summer Falter

Yazar: zuzuzu

Çeviri: minnikiniz

BÖLÜM 7

Bahar hızla geçmişti.

Kyungsoo bahar havasında, elinde bir kadeh şarap tutarken durdu. Müzik, arkasındaki yüksek ve tiz ritimde boğuktu ve Kyungsoo gürültünün kaynağına kısa bir bakış atmak için döndü. Birbirine sürten bedenler ve boğaz yırtan bağırtılar bahçeyi kaplamıştı, kadehler kalkıyor ve insanlar eğleniyordu. Elbette, Luhan'dan başka nasıl bir parti beklenirdi ki? En nihayetinde, bu onun doğum günüydü.

Bir ev partisiydi ancak Kyungsoo'ya göre bunun bir köşk partisi olarak anılması daha iyiydi. Arkadaş grubundaki diğer birçoğu gibi, Luhan zengin bir çocuktu. Çin'de seçkin bir iş adamının oğluydu ama rekabet için Kore'ye yerleşmişlerdi.

Jongin ile çıktığı tüm bu aylar boyunca, Kyungsoo onun arkadaşlarıyla da yakınlaşmıştı ve eğer hepsinin müşterek olduğu bir şey varsa, o da partilere olan sevgileriydi.

Bir süre sonra Kyungsoo geri döndü ve kalabalığın arasında sıkıştı. Herkese açık bir parti olduğundan bir sürü yabancı vardı. Chanyeol de oradaydı ve oldukça garip görünüyordu, sadece mekân yüzünden değil, Jongin'in arkadaşlarının bir parçası olduğundan beri son zamanlarda çektiği dikkatin de yüzünden. Baekhyun ona yakın duruyordu, tuhaf olan şuydu ki Baekhyun, Chanyeol'le tanıştığı ilk andan beri ondan fersah fersah uzak durmuştu, Kyungsoo düşüncelerini boş verdi ve Jongin'i aramak için döndü. Jongin, az ötede birkaç kişiyle konuşuyordu. Karanlıktı ve sadece ay ışığı ile düzensiz neon ışıklarla aydınlanıyordu ancak Kyungsoo Jongin'in tüm bedenini şüphe duymayacak kadar ezberlemişti bile. Jongin onu gördüğünde el salladı ve ona doğru koştu.

"Seni başka bir arkadaşımla tanıştıracağım." Jongin gürültü yüzünden Kyungsoo'nun kulağına doğru konuştu.

"Ay hadi ama Jongin, bugün senin sayısız arkadaşlarından gına geldi bana! İyiyim böyle ben." Kyungsoo mızmızlandı.

"Söz bu son!"

Jongin elini kavradı ve onu bir köşeye çekti. Kyungsoo gerçekten umursamıyordu fakat bahsi geçen arkadaş Kyungsoo'ya bakmak için döndüğünde, nefesi kesildi.

Bu adamı nasıl tanımazdı ki? Kırılgan kalbini harabeye çeviren kişiydi o. Bir kez bile unutmadığı aşk acısıydı. Kyungsoo hemen o an kaçmak istedi ancak ayakları zemine kök salmış gibiydi. Junmyeon onu görünce bakakaldı, ani tanımanın verdiği bir seğirme yüzüne yayılıyordu. Yavaş çekimde, Junmyeon'un ifadesi keder dolu bir bakışa dönüştü.

"İşte hyung! Sana bahsettiğim kişi işte o." Jongin gülümsedi, bilmeden yarattığı gerilimden tamamen bihaberdi. "Hyung, bu kız arkadaşım Do Kyungsoon. Kyungie, bu Suho hyung, kendisi spor arabalarımızın kıymetli sponsoru olur..."

İkili, hareket etme yetilerini kaybetmişlerdi. Öylece birbirlerine baktılar, dut yemiş bülbül gibi sessiz ama iletişim halindeydiler, sanki birbirlerini tanıyorlarmış gibi.

Jongin afallasa da o bir şeyi hissetmişti.

"Siz... Birbirinizi tanıyor musunuz?"

Kyungsoo nefes almakta zorlanıyordu. İçinde bir yerlere neden hâlâ iğnelerin battığını bilmiyordu. Junmyeon hiç değişmemişti; dünyaya gönderilen bir melekmişçesine parlıyordu hâlâ. Eskiye göre daha olgun görünüyordu, zaman onu iyi görünen yetişkin bir adam gibi yontmuştu.

Biraz zaman aldı ama kendini toplayıp konuşan ilk kişi Junmyeon oldu.

"Evet, tanıyoruz." Gözlerini Kyungsoo'dan ayırmayarak konuştu. "O sana önceden bahsettiğim kız, Kai."