Yoongiတစ္ေယာက္ အခန္းထဲမွာထိုင္ေနရင္း မေန႔ညက Jiminျဖစ္သြားတဲ့ပံုေလးကို စဥ္းစားေနမိသည္။
"ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္"
"ဘာလဲ Hyung တိတ္တိတ္ပုန္းမိန္းမလား"
Yoongiမရည္႐ြယ္ပဲ သူ႔ဘာသာေရ႐ြတ္မိသြားေပမဲ့ ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ ေကာင္ေလးအသံကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။ လူမိသြားသည္မလို႔ ခ်က္ခ်င္း ရုပ္ကိုတည္ကာ ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္သည္။
"ဘာလဲ ငါဘာမွမေျပာဘူး"
"ေရာ႕ မွတ္တမ္းေတြ ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီ"
Jiminမေန႔ထဲက သိပ္မၾကည္သည္မလို႔ ေဆာင့္ေအာင့္ကာ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ သူ႔ကိုဘာေတြမၾကည္မလင္ျဖစ္ၿပီး စိတ္ေကာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ ေပါက္စကိုၾကည့္ရင္း Yoongiရီသာ ရီမိေတာ့သည္။
"Yoongi-ah"
ရုတ္တရက္အခန္းထဲကို ဝင္လာတဲ့ JeongGuk။ ေဘးမွာလည္း Taehyungပါလာသည္။
"ေအး JeongGuk ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဒီလိုပံုနဲ႔ဆို အမ်ားႀကီး မထိခိုက္ဘူးပဲ"
"အင္း ငါ ဘာမွမျဖစ္ဘူး အခုလာတာ Hyungအတြက္"
JeongGukစကားေၾကာင့္ Yoongiမ်က္လံုးေတြက Taehyungဆီေရာက္သြားသည္။ အျမင္မွာေတာ့ ဘာဒဏ္ရာမွမေတြ႕မိ။
"Taehyung ထိခိုက္သြားလို႔လား"
"ဟင့္အင္း အျပင္ပိုင္းက မထိခိုက္ပါဘူး အခုရက္ပိုင္း သူထူးဆန္းေနလို႔"
Yoongi က ဘာထူးဆန္းတာလဲ ဆိုေသာသေဘာျဖင့္ၾကည့္ရင္း Taehyungနဲ႔ JeongGukကိုထိုင္ခုံမွာထိုင္ေစလိုက္သည္။
"Taehyung မင္းခံစားရသမ်ွကို Hyungကို ေျပာျပ"
Yoongiက Taehyungကို ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္သည္။ JeongGukကလည္း စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနေလသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ဒီရက္ပိုင္း ေခါင္းခန ခနမူးတယ္ ၿပီးေတာ့ ခန ခနလည္းေမ့တယ္ ကိုယ္ေျပာခဲ့တာေတြ လုပ္ခဲ့တာေတြေတာင္ တခ်ိဳ႕တေလ မမွတ္မိဘူး"
Taehyungအေျဖကို နားေထာင္ၿပီး Yoongiစိတ္ပူသြားမိသည္။ ဦးေနွာက္အႀကိတ္တည္ျခင္းရဲ႕လကၡဏာေတြမလို႔ စိတ္ပူမိျခင္းပင္။
