JeongGuk သိထားၿပီး ရန္သူကို ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုတ္ျပလို႔ရသည့္ အေျခေနမဟုတ္ေသးတာမလို႔ အေျခေနကိုသာ ေစာင့္ၾကည့္ေနရသည္။
ညစာစားပြဲဝိုင္းမွာ ဘာမွမျဖစ္သလို ေအးေအးေဆးေဆး စားေသာက္ေနတဲ့ ဦးေလးေတာ္ ကိုJeongGuk မုန္းမိသည္။ ဦးေလးေတာ္ အရမ္းေတာ္သည္။ သူ သံသယပင္ မဝင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတာ္သည္။
"Taehyung စားေလ အခုတေလာ အစားနည္းလိုက္တာ"
ဦးေလးေတာ္က ေျပာရင္းပင္ Taehyungပန္းကန္ထဲ ဟင္းတခ်ိဳ႕ ထည့္ေပးလာသည္။ ေလသံက သူခပ္တဲ့ ေဆးေတြေၾကာင့္ Taehyung အေပၚသက္ေရာက္မႈရွိေနေၾကာင္းကို အတည္ျပဳေနသေယာင္။ Taehyungကေတာ့ ဘာစကားမွ မေျပာပဲ ၿပံဳး၍သာ ဆက္စားေနသည္။
"ဒါနဲ႔JeongGuk အေဖေျပာထားတဲ့ကိစၥ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီလား မိန္းကေလးဖက္ကေတာ့ အကုန္ အဆင္သင့္ပဲတဲ့ မင္းဆံုးျဖတ္ဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ"
JeongGuk စိတ္ပ်က္စြာ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်မိသည္။ အိမ္ေတာ္အတြင္းမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းမသိပဲ ဒီလက္ထပ္ဖို႔ အေၾကာင္းကိုပဲ စိတ္ေလာေနတဲ့ အေဖျဖစ္သူကို စိတ္ပ်က္မိသည္မွာ အမွန္။
"သား...သူ႔ကို မခ်စ္ဘူး အေဖ"
JeongGukရဲ႕ အေျဖကို မင္းႀကီးက သေဘာမက်တာေၾကာင့္ စားလက္စ လက္ထဲက ဇြန္းကို ခ်လိုက္ၿပီး JeongGukကိုေမာ့ၾကည့္သည္။ ထိုေနာက္ Taehyungဆီကို အၾကည့္မ်ား လႊဲလိုက္ရင္း
"ဘာလဲ မင္းခ်စ္တဲ့သူရွိေနလို႔လား သား မင္းသိလား အခ်စ္ဆိုတာက အေနနီးရင္ ျဖစ္လာတတ္တဲ့ အေရးမပါတဲ့ ခံစားခ်က္ပဲ မင္း လက္ထပ္ၿပီးရင္လည္း အဲ့မိန္းကေလးကို ခ်စ္လာမွာပဲ "
Taehyungအေနခက္တာေၾကာင့္ ထမင္းပင္ ဆက္မစားမိပဲ ေခါင္းငံု႔ကာ ၿငိမ္ေနမိသည္။ JeongGukလည္း မင္းႀကီးစကားေၾကာင့္ ေဒါသထြက္လာမိသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ လက္မခံဘူး အခုကြၽန္ေတာ့္မွာ ဘယ္လို ျပႆနာေတြ ျဖစ္ေနလဲဆိုတာေရာ အေဖသိရဲ႕လား..ကြၽန္ေတာ့္ဖက္လည္း နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ၾကည့္ေပးပါဦး ကြၽန္ေတာ္ အျပက္ေျပာၿပီးၿပီ ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူက လြဲရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လက္မထပ္ဘူး"
