Anastasia, uyandı ve yanında Mustafa'yı göremeyince şaşırmadı. Bir süre yatağın içinde sessizce düşündü ve ardından ayağa kalktı. Etrafta para edecek bir şeyler aradı ama pek kayda değer bir şey bulamayınca tekrar yatağa girdi ve yeniden düşünmeye başladı.
Bu sırada kapı açıldı ve elinde bir tepsiyle Mustafa içeriye girdi.
"Bakıyorum da güzellik uyanmış."
Anastasia, gülümsedi ve "uyanalı çok oldu." diye yanıt verdi. Mustafa'ya yaklaştı.
"Beni bırakıp gittin sanmıştım ama sen bize kahvaltı hazırlamışsın."
Mustafa, gülümsedi ve elindeki tepsiyi yatağın üstüne koydu ve yatağa oturdu. Anastasia'nın elini tuttu.
"Artık insanlara güvenmen lazım Anastasia. En çok da bana güvenmen lazım."
"Senin de önüne gelene güvenmemen lazım. Ya kötü biriysem?"
Mustafa, gülümseyerek Anastasia'nın yüzüne baktı. Elini yanağına götürdü ve "bunları konuşmuştuk." diyerek alt dudağını baş parmağıyla okşadı.
"Senin gibi bir meleğin kötü olma ihtimali yok."
Anastasia, gülerek karşılık verdi ve Mustafa'nın dudağına bir öpücük kondurdu. "Kahvaltı için teşekkür ederim." dedi ve bir yudum çay içti.
Mustafa, Anastasia'nın yüzüne gülümseyerek baktı ve "sen on sekiz yaşında olduğundan emin misin?" diye sordu.
Anastasia, Mustafa'nın sorusu karşısında bir an duraksadı ve ardından "evet." diye yanıt verdi.
"Sana güvenme dedim de bu kadar değil."
Mustafa gülerek karşılık verirken Anastasia, gülümseyerek "kimliğimi göstereyim istersen?" dedi.
Mustafa, gülmeye devam etti ve "gerek yok." diyerek bir dilim peynir ağzına attı ve bir yudum çay içti. "Sen ne iş yapıyorsun?" diye sordu.
Anastasia, hangi yalanları söyleyeceğini çok iyi ezberlemişti. Bu yüzden hiç zorlanmadan, gülümseyerek "öğrenciyim." dedi. Ardından konuyu kendisinden Mustafa'ya çevirmek için "sen okumuyor musun?" diye sordu.
Mustafa, güldü ve "ben liseden sonra ticarete atılanlardanım." diye yanıt verdi. Kahvaltısını yapmaya devam etti. Ardından "senin bugün okulun yok mu peki?" diye sordu.
Anastasia, "var." dedi ve çayından bir yudum içti.
"Ama geç uyandım ve hazırlanıp gidesim yok. Senin yanında kalmak istiyorum."
Mustafa, gülümsedi ve "sen nasıl istersen." dedikten sonra Anastasia'nın alnına bir öpücük kondurdu.
"Sen bana aşık mı oldun yoksa?"
Mustafa, güldü ve Anastasia'ya bakarak "neden sordun?" dedi.
"Bana karşı çok şefkatlisin de ondan sordum."
Mustafa, gülümsedi ve "bilmem." diyerek çayından bir yudum içti.
"Belki de. Sen çok güzelsin ama sana aşık olup olmadığımı bilmiyorum. Ama seninle vakit geçirirsem sana çok fena bağlanacağıma yönelik bir his var içimde."
Anastasia, lokmasını yuttu ve alaycı bir şekilde "bunun sonu evlilik olmasın?" diye sordu.
Mustafa, Anastasia'nın alaycılığını sezmişti ve o ciddiydi.
"Senin gibi güzel bir kızla evlilik bile olur ama tabi dışın gibi için de güzelse."
"Sen şu şüpheciliğini bırakırsan herkesle evlenebilirsin bence."
Mustafa, "olabilir." dedi ve hızlı bir şekilde kahvaltısını bitirdi. Anastasia da bitirdikten sonra sofrayı kaldırdı. Boşları aşağıya götürüp geri döndü ve gülümseyerek Anastasia'ya baktı.
"Madem okula gitmeyeceksin, hazırlan da gezelim biraz."
Anastasia, "tamam." dedi ve hızlı bir şekilde hazırlandı. Ardından "nereye gidiyoruz?" diye sordu.
Mustafa, gülerek "sürpriz." dedi ve merdivenlere yöneldi.
Anastasia, Mustafa'ya sürprizi söylemesi için itiraz edecekti ki vazgeçti. "Peki." diyerek Mustafa'yı takip etti ve onunla birlikte merdivenlerden indi.
🐉Bölüm Sonu🐉
Oy ve yorumlarınızı, eleştirilerinizi eksik etmeyin lütfen.
İnstagram: cengiz_samet_tom7
Twitter: @BOSS_ZEH_3_18 - @WitcherTica - @votkavevoronko
Yazmaya Devam Ettiğim romanlarımı aşağıya bırakıyorum.
Esrarengiz Mektuplar ve Kanlı Kolyenin Gizemi (Polisiye)
Havadis (Habercilik)
Hun Kızı (Tarihi Kurgu)
İhtiraslar Uğruna (Aşk/Polisiye/Dram)
Kartalın Laneti (Mitolojik/Fantastik)
Poseidon'un Sürgünü (Mitolojik/ Fantastik)
Sahte İzdivaç (Aşk/Dram/Mafya)
Tımarhanede Bir Gece Geçirmek (Polisiye/Dram/Aşk)
