Love of an idoit အရူးတစ်ယောက်ရဲ့အချစ် [Ongoing]

အပိုင်း၄

Unicode:

ဆေးရုံကဆင်းလာပြီး ရက်တစ်ပတ်အကြာ အချိန်ကုန်ဆုံးသွားပြီးသည့်အခါတွင်တော့ ကျိုးယွင်ရဲ့ အခြေအနေက သိပ်မဆိုးတော့ဘူးဟု အားလုံးကသိထားကြသည်။

ကျိုးယွင်က အရင်အခါများ ကဲ့သို့တော့ ဂရုစိုက်မှုများကို မတောင်းဆိုတော့ချေ။တစ်နေရာရာတွင် သူတစ်ယောက်ထဲသာ တိတ်ဆိတ်စွာနေနေတတ်​လေသည်။ ကျိုးယွင်၏ အမူအရာများကလည်း အချိန်နဲ့အမျှ ခန့်မှန်းရခက်လာခဲ့သည်။

တစ်ချို့အလုပ်သမားများဆိုလျှင် တစ်ခါတစ်ခါ သူတို့ကိုယ် သူတို့ဉာဏ်မမှီ လာသလိုပင်ခံစားနေရလေသည်။

ကျိုးယွင်၏အပြုအမူများဟာ စိတ္တဇ ဆန်နေသလို ထူးဆန်းလွန်းလှသည်။အရင်ကထက်လည်းလျှို့ဝှက်ပြီး ကြက်သီးထစရာကောင်းလာသည်။

သူတို့ သခင်လေး မူမှန်မမှန်သေချာအကဲခတ်ကြည့်
ကြပြန်သော်လည်း ဒါကမဟုတ်ပြန်။
တစ်ခါတစ်ရံ ဘာမှဖြစ်သည့် ပုံစံဖြင့် သူတို့ကို
ပြုံးပြတတ်သေးသည်။
ဒီလိုပြုံးပြပြီဆို အရင်ကလို ချစ်စရာမကောင်းပဲ ခေါင်းခဲစရာကောင်းလှသည်။
ဘာကြောင့် အဲ့လိုကြီး ပြုံးပြလာသလဲဆိုတာကိုတောင် သူတို့တွေလည်း နားမလည်ဖြစ်ကြရတယ်။
ည အချိန်မတော် လူအိပ်ချိန်တွင်ဆို ခြံထဲဆင်း၍လည်း ဒန်းထိုင်စီးနေတတ်သေးသည်။ သူတို့ အလုပ်သမားများကသာ ဒါကို ရံဖန်ရံခါ တွေ့ရတတ်သည်။ အခုနောက်ပိုင်းတော့ သူတို့တွေလည်း
ဆက်တိုက်ဆိုသလို တွေ့မိ သတိထားမိကြတယ်။

အိမ်ကြီးရှင်တို့ကတော့ဒါကို မသိကြသေးပေ။
ကျိုးသခင်ကြီးကလည်း အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ပေကျင်းဘက်ကိုရောက်နေလေသည်။
အိမ်တော်သခင်မကလည်း မမေးသည့် အတွက် သူတို့ကလည်းမပြောပြဖြစ်ပါ။ မပြောရဲတာအမှန်ပဲဖစ်သည်။
သူတို့အလုပ်သမားများက အိမ်အလုပ်တွင်သာအာရုံစိုက်ရမည်မဟုတ်လား။
သည်လိုနှင့်အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ သူတို့ကလည်း ကျိုးယွင်၏ပုံစံကို ကျင့်သားပင်ရလာတော့သည်။

သခင်လေးယွင်က အခုလိုကြီး မျှော်လင့်မထားတာတွေ ဖြစ်ပျက်ခဲ့လို့ ကျောင်းကို ခဏ နားထားရသည့်အတွက် နေ့ခင်းဘက် တွေဆိုရင် အခန်းထဲ၌သာ
တစ်နေကုန်အောင် နေလေသည်။
ထူးထူးဆန်းဆန်း ကျိုးသခင်မကြီးကလည်း ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ငြိမ်ချက်ကောင်းနေ
လေသည်။နောက်ရက်တွေကျရင်တော့ ဘယ်လိုလာမလဲဆိုတာ သူတို့လည်းမသိ။