Omegaverse.
Taehyung yaralı bir omegaydı. Önceki hayatından kaçmaya çalışan ama her seferinde yakalanan çaresiz bir omegaydı.
Ta ki Seokjin ile karşılaşana kadar.
"Lütfen bana zarar verme."
"Sana asla zarar vermem."
[19.05.22 #1 taejin]
[20.08.22 #1...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jin bir kaç dakikadır sadece onu izliyordu annesinin ona uzattığı her kaşıkta onun midesine inen sıcak bir şeyler olduğunu bilmek ve bunu sürekli hissetmek istediği için gözünü bir saniye bile kırpmadan küçük tatlı omeganın yemek yiyişini izledi.
"Taehyung sıcak mı? Üflememi ister misin?" Bayan Kim beyaz teninde parıldayan gülümsemesi ile oturduğu yatakta biraz daha küçük omegaya yaklaştı. Taehyung günlerdir midesine hiç bir şey girmediği için her kaşıkta vücudunun dinçleştiğini hissediyordu.
"Hayır." Biraz çekinerek söylemişti Taehyung bunu derken bir diğer gözü de geniş gri koltukta kendisini izleyen Jin'deydi.
Gitmemişti.
Onu yalnız bırakmamıştı.
"Çorbanın yanında başka bir şey yemek ister misin?" Sessizliği bozarak bu sefer konuya giren Jin olmuştu. Sert görünümlü alfa onu korkutmamak adına kendi ses tonundan daha hafif ve naif konuşuyordu.
Taehyung karşısında ki kadından bakışlarını çekip tekrardan ürkekçe sarı gözlerini Jin'e çevirdi. Doymuştu çorba çok lezzetliydi o evde yediği bütün yemeklerden çok daha lezzetli olduğu için hemen doymuştu.
"Doydum ben." Bir yıldızın sönük parıltısı gibi çıkan sesi Jin'in kalbinin güçlü bir şekilde titremesine sebep oldu. Eğer kontrolsüz bir alfa olsaydı bütün odaya onu etkilemek için alfa feromonlarını salmak isterdi ama hem onu korkutmamak adına hem de gerçek yaşamından kopmamak için kontrollü olmalıydı.
Tekrar kontrolü kaybedemezdi.
"Su içer misin?" Küçük omega bir kaç gözlerini kırpıştırdı. Susamıştı ama karşısındaki kadından istemekten çok utanmıştı kalçası ve bacakları acıdığı içinde kalkıp alamamıştı sanki Jin bunu hissetmiş gibi sorması küçük omeganın içinde tarif edilemez bir mutluluk yarattı.
Jin iyi biri gibiydi ona kızmıyordu hatta ona su bile veriyordu.
O iyi bir alfaydı.
"Şey biraz alabilirim." Jin oturduğu berjerden kalkıp hızlı adımlarla sürahinin oluğu masanın yanına gitti ve hafif altın rengi detaylarla süslü olan bardağın neredeyse tamamını suyla doldurdu.
Geldiğinden beri omega hiç su içememişti ve kızgınlıktan yeni çıkmış bir omeganın sıvıya ve güzel bakıma oldukça fazla ihtiyacı vardı. Jin bunu yapabilirdi ona bakabilir ve iyi hissettirebilirdi. İri kemikli elleriyle geniş bardağı kavradığında gözlerini omegaya sabitleyerek yanına ilerledi koyu siyah alfa gözleri bir an olsun ilgisini ve odağını küçük alfadan çekmiyordu sanki gözlerini kırptığı an hiç var olmamış gibi kaybolup gitmesinden korkuyordu.
Bu nedenle siyah gözleri hayat kaynağına bakar gibi sarı gözlere bakmaya devam etti.
Annesi çorba kasesinde kalan son kaşığı da omeganın ağzına doğru uzattığında Taehyung kaşığı çevirmeden yemeğini yedi. Bayan Kim onun bu tatlı hareketine büyük bir tebessümle bakarken kendisinin de doyduğunu hissetti. Bu kadar korkak ve çekingen olan bir omeganın yemek yemeyeceğinden oldukça korkmuş ve endişe duymuştu.
