Omegaverse.
Taehyung yaralı bir omegaydı. Önceki hayatından kaçmaya çalışan ama her seferinde yakalanan çaresiz bir omegaydı.
Ta ki Seokjin ile karşılaşana kadar.
"Lütfen bana zarar verme."
"Sana asla zarar vermem."
[19.05.22 #1 taejin]
[20.08.22 #1...
Yeni bölüm keyifli okumalarr ❤️ Sınır 90 oy 450 yorum... 🍒
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seokjin dakikalardır omegasını izliyordu, dudaklarını büzmüş, sarı saçları alnına dökülmüş ve yanakları soğuktan hafif pembeleşmişti. Yine yanındaydı, yakınındaydı, ellerini uzatsa tutabilecek kadar gerçekti.
Derin bir soluk verdi ve başını yavaşça arabanın koltuğuna yasladı, burnuna dolan o tatlı kokusu ile mest olurken elleri hala onun sıcak elleri arasında dinleniyordu. Sımsıkı tutmuştu omegası parmaklarını, çiçeğinin elleri tazecik bir filizdi ve ellerinde yeşeriyordu.
"Taehyung-ah." Fısıldadı ve gülümsedi. Onun yüzünde ki tüm detayları incelerken sesi bir bulut gibi uçuşuyordu. Dışarıda yılın son karı vardı ve omegasıyla bu karda yürümek istiyordu.
Çok seviyordu.
"Taehyung-ah." Tekrar fısıldadı ve baş parmağıyla hafif çizikler olan ellerini okşadı.
Yaraların geçmesi zaman alıyordu.
"Hmm." Omega dudaklarını büzüp homurdanırken başını yavaşça yana çevirdi ve uykusuna devam etti. Bu hali Jin'in yüzünde kocaman bir gülümseme yarattı. Böyle huzurlu uyuması onu da huzurlu yapıyordu.
Yanındaydı ve huzurla uyuyordu.
"Benim sakura çiçeğim." Omeganın uykusu biraz daha açılırken yavaşça tebessüm etti ve gözlerini kırpıştırdı. Hala onun sakura çiçeğiydi. Seokjin onu bırakıp gitmemişti ve onun bebeği yoktu.
Bu hisle daha büyük bir tebessüm ederken parmaklarıyla alfanın ellerini biraz daha sıktı ve okşadı.
"Eşim." Taehyung'un sarı gözleri aralandığında sarı saçları ardına yine utangaç bakışları saklanmıştı. "Uykucu eşim." Taehyung kıkırdarken yavaşça kollarını yana açtı ve gerindi. Bu rahatsız araba koltuğunda bile dünyanın en rahat uykusunu uyumuştu. Yanında Seokjin varken ve elleri onun ellerindeyken hep mutluydu.
"Geldik mi?" Seokjin yavaşça eğildi ve Taehyung'un yanağına sıcak, temiz ve sakin bir öpücük bıraktı. Yorgun geçen günün ardından sakura çiçeğinin kıkırdamasını duymak iyi gelmişti. Nefes alamayan vücudun bir anda temiz bir nefesle doluvermişti.
"Çok oldu geleli ama bir türlü uyanmadın." Taehyung üzerindeki paltoyu yavaşça alfanın üzerine doğru bırakırken dudaklarını büzdü ve etrafa baktı. Görebildiği tek şey kar ve küçük bir evdi. Şirin ve kocaman camlarla bezenmiş bir ev.
Kaşlarını çatıp alfaya baktığında Seokjin bu tatlı ifade ile gülümsedi. "Hadi eve girelim artık üşüteceğiz burada." Taehyung bedenine yayılan ürperti ile alfaya hak verirken yavaşça yerinden doğruldu ve arkaya bıraktığı sırt çantasını yavaşça kucağına çekti.
Dağın başında alfa ile yalnız vakit geçirecekti. Bu onu mutlu ederken biraz da korkutuyordu, ne zaman onunla yalnız kalsa sınırlar kayboluyordu ve hep öpmek istiyordu.
