🌸bölüm 3; heyecan kırıntıları 🌸

892 51 52
                                    

Bölüm Şarkısı: Charlotte Cardin - Main Girl

Keyifli okumalar...


🌸

Aynadaki bakışlarımı boyu biraz daha kısaltılmış olan ince bir kahkül kestirdiğim yeni saçlarımda gezdirdim.

"Ay çok yakıştı Alara."

Saçlarımın bu hali çok hoşuma giderken aynadan Derin ablaya bakarak gülümsedim. Bugün günlerden pazartesiydi ve okula gitmeden önce geçen aldığım genel bakım randevusu için Derin ablanın kuaförüne gelmiştim.

"Eline sağlık Derin abla, çok güzel olmuş."

Aslında kahkül kestirmek gibi bir planım olmasa da aniden aldığım kararla kestirmiştim ve şuanki hali çok hoşuma gitmişti.

Ben aynada biraz daha kendimi incelerken kuaförün açık kapısından giren mahallenin esmer güzeli Eda'ya kaydı bakışlarım.

Beyaz tenine uyum sağlayan siyah kısa saçları, yeşil gözleri ve şekilli vücuduyla oldukça güzel bir kızdı Eda. Aynı zamanda Erez abinin dört yıl önce yurtdışına gitmeden önce ayrıldığı sevgilisiydi. Herkes tarafından imrenilecek, benim kıskanacağım kadar güzel bir ilişkileri vardı. Fakat Erez abi yurtdışına gitmeden önce nedenini bilmediğim bir sebepten ayrılmışlardı.

Bakışları birkaç saniyeliğine kuaför koltuğunda oturan bana değsede bir şey demeden Derin ablayı bulmuştu. Derin abla yüzünde zoraki bir gülümsemeyle Eda'ya yaklaştı. "Hoş geldin." Derin abla ve Eda yıllar öncesinde çok yakın arkadaşlardı. Sürekli beraber geçen günlerini hatırlıyordum da şimdi, sanki hiç yakın olmamışlar gibiydiler. Neden olduğunu bilmesem de arasına mesafe koymuştu Derin abla ve yıllardır eskisi gibi arkadaşça görüşmüyorlardı.

Bir yandan yavaş yavaş göz makyajımı yapıyor diğer yandan da çaktırmadan onları dinliyordum.

"Hoş buldum, " dedi ve gözündeki güneş gözlüklerini oldukça havalı bir şekilde çıkardı Eda. "Nasılsın Derincim?"

"İyiyim çok şükür, seni sormalı?"

"İyi diyelim iyi olsun,"dedi ve derin bir nefes vererek elindeki güneş gözlüğünü çantasının içine koydu. "Şöyle bir iki ton açalım diyorum saçlarımı."

"Tabii, geç şöyle otur sen. Ben geliyorum hemen."

Eda onu başıyla onaylayıp bedenini yanımdaki boş kuaför koltuğuna bıraktı ve çantasını da önündeki masaya koyup arkasına yaslandı. Bu sırada ben de makyajımı bitirmiş eşyalarımı toparlayıp ayaklanmıştım. Bakışlarının ağırlığını üzerimde hissedebiliyordum ama ona dönüp bakmadım. Aynı mahallede otursak da bir tanışıklığımız veya konuşmuşluğumuz yoktu.

Tam çantamı omzuma takıp arkamı dönmüştüm ki dönmemle beraber kuaförden içeriye giren Erez abiyle olduğum yerde kaldım. Sadece onu görmek bile içimde yeni yeni heyecan dalgaları oluşturmaya yetiyordu ve uzun yıllardır bu duyguları tadamayan kalbim için alışık olmadığım bir durumdu. Üzerinde siyah bir tişört altında ise yine aynı renk keten bir pantolon vardı. Siyah tişört vücuduna yapışmış oldukça fazla gözüken kol kaslarını biraz daha belli etmişti.

Onu en son o gece beni bıraktığında görmüştüm. Ben odamın ışığını yakana kadar pencerenin önünden ayrılmamış, beklemiş daha sonra ise gitmişti. Bir daha da hiç karşılaşmamıştık.

Yeşil gözleri ayakta olduğum için önce benimle ardından yan tarafımda oturan Eda ile buluştuğunda Eda'nın da ona baktığını fark etmiştim. Eda'nın gözlerinde özlem ve hüzün varken Erez abinin bakışları oldukça boştu.

MANOLYA MAHALLESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin