Kızın yüzünde sahici bir gülümseme oluşurken çocuk tokayı tutmayan elini kaldırdı ve onun yüzünden süzülmeye devam eden yaşları usulca sildi. Öyle yaklaşmıştı ki ona burnuna dolan tanıdık kokuyu solumadan edemedi. Küçük kızın tokasında da vardı aynı...
Bölüm Şarkısı:Fikret Kızılok- Bu Kalp Seni Unutur Mu?
Keyifli okumalar!
🌸
Yüzüme vuran güneş ışığı gözlerimi açmama neden oldu demeyi çok istesem de maalesef bir hikayenin içinde değildim ve benim odama sabahları güneş vurmazdı.
Bu yüzden saat dokuza çeyrek kala annemin odama baskın yapıp, "Alara sen hala yatıyor musun, saat on olmuş," diye söylenmesi ile mükemmel uykumdan uyanmış bulunmaktaydım.
Hayır anlamıyordum, bir insan neden saati bir saat fazla söyleyip kaldırmaya çalışırdı ki uyuyan kişiyi. Bu sadece yataktan aniden fırlayıp ufak çaplı bir panik atak geçirmeme sebep oluyordu. Tabi bir de çabuk uyanmama...
Annem odadan çıktıktan sonra banyoya geçtim ve yüzümü yıkayıp saç köpüğü ile saçlarıma şekil verdikten sonra dişlerimi fırçalayıp odama geçtim. Dolaptan elime ilk gelen siyah crop ve açık mavi kot pantolonumu da üzerime geçirdikten sonra hızlıca hafif bir makyaj yapıp çantamı elime aldım.
Aynada kendime son kez göz gezdirdikten sonra hazır olduğuma kanaat getirip hızlı adımlarla odamdan çıkarak aşağı indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutfağa geçtiğimde bir bardağa ılık su doldurup içtim ve bardağı çalkalayıp mutfaktan çıktım. Sabahları pek bir şey yiyemezdim ama uyanır uyanmaz ılık su içmek alışkanlık gibi bir şey olmuştu artık. Zaten evdeki herkes oruçlu olduğu için kahvaltı da hazırlanmamıştı.
Annem ortalıkta görünmüyordu. Phortmantodan beyaz ayakkabılarımı giyerken duyduğum korna sesi ile abimin beni beklediğini anlayıp hareketlerimi hızlandırdım ve evden çıktım.
Birkaç adımda bahçeyi aşıp dışarı çıktığımda abimin tahmin ettiğim gibi karşıya park edilmiş siyah arabasının içinde olduğunu gördüm. Bakışlarımla yeni yeni hareketlenmeye başlayan mahalleye göz gezdirdiğimde ise yaklaşık yirmi metre ilerimizdeki bakkalın önünde gördüğüm ikili ile olduğum yerde kaldım.
Erez abi elindeki gazete ile bakkalın önünde duruyordu. Üzerinde gri bir eşofman, beyaz bir tişört vardı ve saçları yataktan yeni kalkmış gibi hafif dağınıktı. Gözlerim yanındaki insana kaydığında, sabahın bu saatinde bile oldukça şık ve güzel gözükebilen Eda'ya döndüm.
Bir şey konuşuyorlardı. Daha doğrusu Eda oldukça üzgün bir yüz ifadesi ile bir şeyler anlatıyor, Erez abi ise ifadesizce onu dinliyordu. Ama bu bile canımı sıkmak için bir sebepti. Yıllardır benim yüzüme bile bakmayan adam onu aldatan eski sevgilisini dinliyordu.
Gözlerim bakkalın önündeki ikilinin üzerindeyken aniden çalan korna sesi ile irkildim ve abime doğru yürümeye başladım. Tabi korna sesini duyan Eda ve Erez abinin de bakışları bizim olduğumuz tarafa doğru dönmüştü.
