Til We Meet Again, Next Life

🌺Chapter Five🌺

🌺Fix Yourself, Lea🌺
***

Lea

Sinundan nang tingin ko ang kamay ko habang nag iisketch ito sa maliit kong notebook

Kumunot ang noo ko nang lumitaw sa papel ang isang pamilyar na lalaki, tinanggal ko ang pahina nang notebook at tiningnan nang maayos ang ukit ko nang mukha ni Chris

What the h3ll?

Kinumot ko ang papel at tinapon yun sa basurahan

Ano yun? Why was I suddenly drawing faces of the man I just met? Epekto naba to nang hindi nakikisalamuha sa iba for how many years? Kaya ako nagkakaganito? I pushed my notebook away from me, nandidiri dito

Napahiga nalang ako sa kama ko at bumuntong hininga. It's fine, Leonora, hindi mo na sya makikita ulit. It just so happened na nakita nyo ang isa't isa. That was just a stupid coincidence, it won't happen again

With that statement I closed my eyes and slept

***

Nagising ako sa sinag nang araw sa bintana nang kwarto ko. Umayos ako nang upo at tumanganga bago naisipang mag ayos

Nang matapos akong maligo ay dali dali na akong bumaba and as usual, my father greeted me. My life was back to normal

Pumunta ako sa likod nang bahay at nagdilig nang mga halaman. Sabi ni tatay umuwi daw ako nang maaga dahil magbabasa kami nung bagong bili nyang libro. So naglakad ako sa parke na may ngiti sa labi

Until... I saw a familiar face. Dali dali akong tumalikod nang makita si Chris. Him again?

Hindi na ako lumingon dahil sigurado naman akong sya yun kasama ang aso nyang si moon. Mabilis akong naglakad nang marahan akong tinulak nang aso nya at tumahol pa ito

"Lea!" the guy behind shouted

Napatayo ako nang tuwid, pursing my lips bago lumingon sa kanya

"Hi" peke akong ngumiti

This isn't planned, ayaw kong sirain nya nanaman ang schedules ko para sa sarili ko. I don't want to take another risk to meet him. To know anything about him!

"di ko inexpect na makikita kita rito" he gave me a cute smile reaching his eyes

"ako rin eh, Chris diba?" paninigurado ko. I mean I do know his name. Eversince last night hindi na maalis sa isipan ko yun pero ayaw ko naman magmukhang interesado sa kanya

"grabe naman yung 'diba' parang di tayo magkasama kahapon" he held his chest na para bang nasaktan sya dun

Alanganin akong ngumiti "sige, alis na ko" aalis na sana ako nang biglang umungot si Moon at gamit ang nguso nito ay pinalapit nya ako sa amo nya "uh..."

Tumawa lang si Chris "I guess she likes you already" he said

Oh no

Lumuhod ako para tapikin ang ulo ni Moon nang mapansin ang collar nito. Napakunot ang noo ko 'Luna'. I thought her name was... Oh. Kumalma ang mukha ko nang maintindihan ang iniisip

"Play with us, Lea" paghagad ni Chris sa akin "wala ka namang ibang pupuntahan diba?"

Again, I was fighting with myself on wether to stay or go. And again

"I only have 2 hours" nanalo na naman ang damdamin ko

"Moon, Sit" sabi ni Chris at binigyan nang dog treats ang aso nya. Umupo ako sa damuhan at pinanood sila

"bakit Luna ang pinangalan mo sa aso mo kung moon din naman itatawag mo?" I pointed that out para may pag usapan kami

He laughed a little bago umupo sa tabi ko "I got that idea from my grand parents" ika nya "they named my mother after the law and calls her Batas" pag explain nya

Weird. Who calls their daughter Batas?

"mahal kasi nang pamilya nila ang batas. They were a family of lawyers. Kaya pinangalan nila sa anak nila ang pinakamahal nilang bagay"

That's... So sweet

"does that mean you love the moon?"

He nodded "the moon comforts me during my dark days, Luna is the same. Kaya... Bagay talaga sa kanya ang pangalan nya" he said looking at his dog biting on her toy bone

He's sentimental. Masyado syang napamahal sa aso nya. I felt curious

"nagkagirlfriend ka na ba?" I asked

His peaceful face suddenly turned dark as he looks down

"Oo" he said almost a whisper "but... She's not my girlfriend anymore" he laughed bitterly as he looked at me

Gustoko sanang tanungin kung anong nangyaei sa kanila. Pero ayaw kong isipin nyang masyado akong friendly kaya kinuha ko nalang ang maliit na notebook sa shoulder bag ko at sinimulang idrawing si Luna

It took a few minutes of silence bago napansin ni Chris ang ginagawa ko

"Ang ganda naman nyan" hindi ko pinansin ang sinabi nya at nagpatuloy lang sa pag ukit

Napansin ko ang pag lapit nya nang konti kaya medyo natense ako. I could already feel his breaths on my hair

Napakunot ang noo ko nang tumayo sya at kinolekta ang nakakalat kong buhok at hinila yun palikod

"anong ginagawa mo?" nagtatakang tanong ko

No one is ever this close to me before, except my dad

"tinatali ang buhok mo, hindi ka ba nahihirapan mag drawing nang nakakalat ang buhok"

Eversince? No... Siguro nasanay na ako sa ganon kaya hindi ko na pinapansin

"You should fix yourself, Lea. Para pesentable kang tingnan" he said as he sat beside me. Kinapa ko ang buhok kong nakapusod na ngayon. I stopped myself from smiling nang makapa yun

"Thank you" sabi ko nalang nang hindi nakatingin sa kanya

"Ang ganda mong tingnan pag nakaayos" he said

Ngumiti lang ako nang tipid sa kanya at nilayo ang tingin

•°🌺Aesther93🌺°•