🌺World Of Liars🌺
***
Lea
"si Tito Ralph ba talaga ang tumulak sayo nung gabing yun tay?" galing sa paa nya, napaangat ang tingin ko sa kanya
Siguro nga hindi parin ako naniniwala dun. Kasi kilala ko si Tito Ralph. Ngayon ko lang siguro naisip kasi hindi nako galit sa kanya
"What did I told you about bringing that up, Leonora?" he said as he looked up at me with a serious face
Right, nangako na nga akong hindi ko na itatanong yun kahit kailan. Napatayo nalang ako at kinuha ang bag ko
"alis muna ako, Tay" nginitian ko sya at tumalikod
"Sige anak, ingat ka" yun nalang ang narinig ko galing sa kanya
Nang makalabas nang bahay ay napatingin ako sa relo ko. It's 6 o'clock in the evening. At ewan ko ba kung bakit dinala ako nang paa ko sa parke
Ilang minuto rin akong naglakad hanggang sa may makita akong lalaking naupo sa tabi nang bench na inuupuan ko
Is that Chris?
Suddenly, my heart skipped a beat. Gusto ko syang lapitan. Gusto ko syang tanungin kung ba't sya nandito. Pero baka isipin nyang ineexpect ko syang pumunta dito. Pano kung hinihintay nya pala ako? Hindi naman sa nag aasume at pano nya naman malalaman na pupunta ako diba? Siguro nga nagpapadala na naman ako sa damdamin ko
Instead of walking closer to him, tumalikod ako at akmang aalis na nang bigla ko syang naring
"Leonora"
Napapikit ako nang mariin. Nag eemagine ba ako? Kaya ko naririnig ang boses nya? Nakarinig ako nang mga yapak mula sa likuran ko kaya napalingon ako ulit sa kanya. At laking gulat ko nalang na papalapit na talaga sya sa'kin!
"are you..." following me? Napaiwas ako nang tingin "nevermind" sabi ko nalang
"hindi kita nakita kanina. Kaya naghintay ako"
Naghintay sya? Sa akin?
"B-Bakit?" I stuttered. Why did I stutter?!
He smirked "Bakit kita hinintay? O Bakit kita sinusundan?"
Sinusundan nya ko?
"Just... Answer both" Irita kong sabi at napakamot pa sa ulo ko
"Hinintay kita kasi bigla mo lang akong iniwan sa Yumi's. Ako pa ang pinabayad mo" he laughed a little
Oh gosh, oo nga pala! Masyado akong nailang nun kaya umuwi ako. Hindi ko namalayan na nakalimutan ko palang magbayad!
"at sinusundan kita..." nagkatinginan kami "siguro sa susunod ko na sasagutin yun"
"Your reasons are both not acceptable in my court" yun nalang ang sinabi ko
Magkano lang naman ang ginasto nya dun sa ice cream, ba't ba kailangan nya akong hintayin? And sabi ko na sagutin nya yung mga tanong, ba't sa susunod pa?
Napaawang ang labi nya sa narinig
"Architecture ka ba talaga o Law?" he smirked
"Upo" I went back to my usual tone "umamin ka, ano ba talaga ang kailangan mo?"
Napakamot sya sa ulo nya at kitang kita ko ang guilt sa ngiti nya. I was right, he lied to me
"sa totoo lang, kailangan ko nang advice mo" and he did it again
"I don't give advice for free" pag sabay ko sa kanya
"Sige, lilibre kita nang ice cream" he smiled genuinly
BINABASA MO ANG
Til We Meet Again, Next Life
Non-Fiction🌺Til We Meet Again, Next Life🌺 In a life full of chaos and darkness. Who would you trust to find escape? Will it be worth it? Leonora Auria Sanchez. A woman who didn't care about the chaos. She created her own peace of mind and ways to enjoy her d...
