Niall moest vrijdag vroeg op wegens zijn werkstraf, dus konden we allebei niet uitslapen. Hij bood zijn excuses aan toen we allebei de volgende ochtend wakker schrokken van zijn alarm en zei dat ik nog wel kon blijven liggen. Toch liep ik met hem mee naar beneden om samen met hem te ontbijten en hem morele steun te geven voordat hij de ijskoude buitenlucht in moest om te gaan werken.
Toen hij die middag terug kwam, pestte hij me door met extra overdreven details te vertellen hoe hij een skelet had opgeschoffeld tijdens het opruimen van het kerkhof. Hij maakte het goed door met het idee te komen om gewoon heel veel kleding aan te doen als ik naar de koelcel moest, dus mocht ik die vrijdag avond drie paar kerstsokken lenen en trok ik twee truien over elkaar aan. Als laatste mocht ik opnieuw één van zijn joggingbroeken lenen. Ik voelde me behoorlijk ingepakt en we namen snel afscheid omdat ik al later was dan normaal en ik me ook nog moest laten controleren. Toch leken de kleren te helpen – ondanks dat ik mijn armen met moeite kon bewegen - want het leek die avond iets draaglijker dan de avond daarvoor. Misschien kwam het nu ook doordat ik een werkende klok in mijn cel had.
Op zondag gingen we ’s middags naar buiten. Harry was te zien op zijn kamer. Hij zat ineengedoken op zijn kast en keek met een norse indruk naar ons toen we de binnenplaats op liepen. Niall en ik waren allebei diep verscholen in onze truien en jassen, maar toen Zayn aan kwam lopen leek het net alsof we ons aanstelde. Hij had zijn jas open en daaronder een simpel shirt aan, terwijl de losse plukjes van zijn haar rond danste in de ijzige wind. Hij leek zelfs te genieten van de kou, terwijl ik al kippenvel kreeg als ik alleen al naar hem keek.
Hij stak zijn hand op om Niall een boks te geven en gaf nadat Niall hem had beantwoord een knikje mijn kant op.
‘Sup?’ Hij keek van mij naar Niall en speelde met zijn leren handschoenen.
Ik had nog steeds geen idee wat ik daarop moest antwoorden, dus keek ik ook naar Niall en wachtte tot hij het gesprek op gang zou krijgen. Dat gebeurde zo ongeveer nadat hij zei dat we allebei straf hadden gekregen.
‘Wat hebben jullie geflikt?’ Zayn grijnsde.
‘Het ging per ongeluk.’ protesteerde ik voordat Niall iets kon zeggen.
‘Dat klinkt als iemand die iets expres heeft gedaan.’ zei Zayn pesterig. Ik keek hem aan en gaf hem een blik, die hij liefdevol terug gaf.
‘Ik drukte per ongeluk op het brandalarm.’
‘Dus door jou werd iedereen geëvacueerd?’
‘Ja…’
Hij schudde zijn hoofd. ‘Hoe de fuck kan je “per ongeluk” op het brandalarm drukken.’
Niall schoot in de lach. ‘Laten we zeggen dat onze Bell Villa nogal onhandig is, in de zin van lichamelijk onstabiel.’
Ik gaf hem een duw en sloeg mijn armen nors over elkaar.
Zayn keek ons allebei met een frons aan. ‘Sorry, maar wat is Bell Villa?’
‘Ze hebben geen tv in blok D.’ zei ik tegen Niall, en toen tegen Zayn: ‘Dat is een reclame waarmee je wordt doodgegooid als de tv probeert te kijken.’
Zayn zuchtte. ‘Ik voel me net een holbewoner nu. De enige technologie hebben is een verwarming en de vastgeschroefde computers in de lokalen, die ook nog eens streng bewaakt worden.’
‘En de televisieschermen.’ voegde ik toe.
‘Maar daar kan je niet zoveel mee, Bells.’ zei Niall. ‘Maar jullie hebben tenminste nog computers, weet je. Bij ons staat de TV alleen maar op filmkanalen of op de sportzender.’
