Gözlerimi açıp kafamı sıradan kaldırmam bir olmuştu, öyle hızlı kalkmıştım ki herkes bana dönmüştü.
Ne yani her şey bir rüya mıydı? rüya demek doğru olmaz bu bir kâbustu...
Adrian yanıma yaklaşıp bir şeyler söyledi ama algılayamıyordum.
Rose ve diğerleri de gelip bir şeyler söylemeye başlamışlardı ama duyamıyordum, kalbim o kadar hızlı atıyordu ki.
Gördüğüm kâbusun etkisinden çıkamamıştım, aşırı gerçekçiydi.
"Lisa!"
"Lisa burada mısın?"
"Lisa bize dön!"
"Lisa!"
Sonunda yutkunup kendime gelebilmiştim.
"Korkmayın, bir rüya gördüm. Çok gerçekçiydi... çok sarstı beni..." dedim ortaya.
"Ne gördün ki?" diye sordu Adrian.
Gözlerimi ona çevirip, iyice süzdüm.
Tam konuşacakken koridordan "Herkes buraya gelsin, toplanın." diye bir ses geldi, konuşan müdürdü. Mikrofonu eline almıştı görünüşe bakılırsa.
"Hay sikeyim, gitmeliyiz." dedi Adrian.
"Çabuk olun." dedi Zoe.
Az sonra hepimizden önce sınıftan çıktı.
Biz de birlikte hızlıca sınıftan çıkıp doğruca tüm öğrencilerin bulunduğu yere, koridorun ortasına gittik.
Jennie ve Jisoo çoktan gelmişlerdi.
Herkes bir ağızdan konuştuğu için çok bir şey anlaşılmıyordu. Müdür ve Fizik öğretmenimiz Felix bir şeyler konuşuyorlardı. Matematik öğretmenimiz Cassandra ve Vanessa da öğrencilere bir şeyler söylemekle meşguldü.
Anlık Rose'ye döndüm yüzümü, çok endişeli görünüyordu.
"İyiyim." dedim.
"Emin misin, yüzün solmuş." dedi Rose.
"Dediğim gibi çok korkutucu bir kâbus gördüm, etkisinden çıkamadım hala ondandır." dedim.
"Buradan çıktığımız zaman anlatırsın. Seni bu kadar korkutacak olan şey ne olabilir?" diye sordu.
Üzgün bir yüz ifadesine büründüm ve önüme döndüm.
Edward ve Adrian bir şeyler konuşuyorlardı, Zoe, Glenn ve diğerleri de aynı şekilde.
Adrian, Edward ile olan konuşmasını bitirip benim ve Rose'nin yanına geldi.
"İyisin değil mi?" diye sordu Adrian.
"Evet iyiyim bir şeyim yok." dedim.
"Burada işimiz bitince anlatırsın ne gördüğünü, birde sen uyurken biz Vanessa'ya sorduk. Lucas'ın dediği olaylar bir bir yaşanmış. Yani katil Lucas değil." dedi.
"Anladım." dedim sadece.
Rüya'nın etkisiyle Rose ve Adrian'a çok fazla yaklaşamıyordum. Sanki gördüğüm şeyler olacakmış gibiydi. Hislerim çok kuvvetliydi çocukluğumdan bu yana. Zaman zaman rüyamda gördüğüm olaylar gerçeğe yansıdı. Bazen de birebir aynıları oldu. Bu rüya bir uyarı olabilir miydi? Hadi ama ne saçmalıyordum ben? Rose benim her şeyimdi, çocukluğumdu. Adrian da uzun zamandır yakın arkadaşımdı. Sadece bir kâbus, evet...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mystery (+18)
Fiksi Penggemar"Işıkları açacağız, 120 saniyeniz var. Saklansanız iyi edersiniz. Çeşitli, zevk veren işkence yöntemlerim var. 120 saniye sonra ışıklar geri kapanacak."
