Shiro's PoV
Don't make decisions when your angry.
I should have remembered this line bago ako magpunta at sumugod dito sa bahay nila Lance.
Hindi ko alam kasi kung anong mararamdaman ko.
I dont have any memories for the last six years kaya hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.
My feet unconsciously walked hanggang sa makaabot ako dito sa bahay nila.
Kaya ngayon, nakayuko akong nakaupo dito sa garden nila habang pinagmamasdan ng buong pamilya niya kasama ng mga kaibigan niya.
They dont even have any idea why am I here. Paano ko sasabihin ang gusto kong sabihin sa kanya kung maraming audience. Hindi ko ata kaya
"Ayan! Gaga ka kasi. Sugod ka ng sugod. Sundalo ka ba?" Bulong ko sa aking sarili
"Why did you rush here Mr. Nakano in the middle of the night? It must be really important" Lance said. Alam kong nakatingin siya sakin. Silang lahat actually. Kaya lang hindi ko magawang tignan sila.
Totoo nga yung, matapang ka lang kapag wala. Pero kapag nandiyan na, bahag na buntot mo. Pero pwede bang exclusion itong pangyayari sakin?
"Ahmm. Ano? Hmm.!" Hindi ko alam kung paano ko sisimulan. Bakit ba kasi nandito pa mga kaibigan niya
"Yes?" He curiously asked
"Common, lets go somewhere else." He said again and took my hand saka ako hinila palayoFinally, nakaalis na ko sa kahihiyan na iyon.
Dinala niya ako sa kwarto niya. Ngayon ko lang ito nakita pero pamilyar na agad ako dito. Parang reflexes na ang nangyayari sakin. Alam ko na kung saan ako uupo, pupunta. Alam ko na rin kung nasaan ang mga gamit
"So what do you want to say?" He asked
I took a deep breath and face him. He is seriously looking at me.
"Why? Why Lance? Why did you want to hide everything from me?" I asked him
Tahimik...
Walang gustong bumitaw sa tinginan namin
Hanggang sa bumuntong hininga siya at saka tumalikod
"You should go home Shiro. Ipapahatid na kita sa driver ko" he said. Pero bago pa siya makalayo sa akin ay nakuha ko ang alarm clock sa bedside table at naibato ito sa kanya.
"F*ck! What the actual f*ck are you doing?" Nang tamaan ito sa balikat niya saka siya galit na humarap sakin
Huminahon ang mukha niya nang makita ang seryoso ko pa ring mukha. Hinihintay ang sagot niya sa tanong ngunit hindi pa rin ito tumugon. Tumalikod ulit ito saka nagsimulang lumayo.
Kaya naman kinuha ko ang lampshade ay binato sa kanya.
Hindi ko alam pero feeling ko talaga magiging barbaric ako sa mga susunod na mangyayari
Tinamaan naman siya sa kanyang paa kaya napaharap na naman ito sa akin na may gulat sa mukha
"Ayaw mong sabihin ha!" Galit kong saad saka kinuha naman ang mga picture frame at isa isang binabato sa kanya
"F*ck Shiro! Stop it already!" Sigaw niya habang patuloy na umiiwas. Binabato ko sa kanya lahat ng mahawakan ko
"Gago! Alam ko na ang lahat. Hindi ka pa rin aamin? Gusto ko lang ng confirmation na sayo manggaling. Kaya umayos ka! Sumagot ka na!" Sigaw ko habang patuloy sa pagbato, siya naman ay patuloy sa pag iwas
YOU ARE READING
Despicable Men - Into You
Romance[COMPLETED] He ran and forget everything but one moment came and that 'everything' starts haunting him Hide and seek is their game. He hid while his past is seeking him. Blinded by anger and regrets Past came again to gain his heart Will he succeed...