VİRÜS

59

Herkese merhaba, biz geldik siyah kalplerim 🖤

Oy ve yorumlarınız için hepinize çok teşekkür ediyorum ve sizleri bölüme davet ediyorum..

Keyifli okumalar !!!

Karanlıkta kaybolan kelimelerim olsun isterdim. Susabileyim ve hiç konuşmayayım da isterdim. Zaten kendi evimdeyken hep öyleydim. Yaşayan ölü Ilgım. Ama burada durum farklıydı. Burada beni benden çok düşünen bir Gediz 'e sahiptim ve bu her şeyi değiştiriyordu. Belki de uzun zaman sonra ilk defa kendimi gerçekten değerli hissediyordum. Derin bir nefes alarak karşımızda bulunan bahçe çıkış kapısına baktım. Köpeğin bizi getirdiği yer burasıydı.

" Çıkışlar kapalı değil miydi ? " diye sordu Yamaç kaşlarını çatıp bize doğru dönerek. " Hani çıkanı vuracaklardı ? Ne o, her şey bir oyundan mı ibaretti ?"

" Vurmak abartıydı zaten.." dedi Ayda başını hızla sallayarak.

" Değildi. " dedi Gediz köpeği sevmeye devam ettiğinde. Köpek bizi nasıl bulmuştu gerçekten hiçbşr fikrim yoktu ama iyi ki de bulmuştu. Bu sefer bizim kurtarıcımız bir köpekti ama kimin köpeği ? " İnsanlar bazen seçim yapmak zorunda kalırlar. " sertçe yutkundu. " On kişi mi yoksa bütün şehir mi diye. Onlar da virüs yayılmasın diye böyle bir seçim yaptılar. "

" Hiç etik değil, bizi öldürebilirlerdi. Hem psikolojimiz hiç de sağlam değil artık. " hepizin gözü bahçenin çıkış kapısındaydı. Gitmek bu kadar yakındı işte ama kimse gitmek için can da atmıyordu. Buradan gitmeyi isteyen ben değil miydim ? Şimdi neden en geride hastaneye dönmeye çok meraklı gibi bekliyordum ?

" O an kim olsa öyle bir karar verirdi. " dedi omuz silkerek Gediz. Köpeklerden korkmadığım için şanslı sayılırdım. Çünkü bu köpek biraz vahşiye benziyordu. Sanki sahibi Gediz olmasa hepimizi bir lokmada midesine indirecek gibi bakıyor olmasını yadırgıyordum.

" Ben vermezdim. "

" Sen baştaki değilsin o yüzden sorun yok Ayda. " Yamaç neden bilmiyorum ama biraz Ayda'ya karşı mesafeli davranıyordu. Benim öğrendiklerimi o da öğrenmiş olabilir mi sorusu zihnimi kurcalıyorken Özgür 'ün tuhaf bir şekilde hareket etmesiyle gözlerimi ona çevirdim.

" Napıyorsun ? "

" Dans.." dedi Özgür cebinden çıkardığı sakızı ağzına atarak.

" Akrobatik hareketlere daha çok benziyor.." diye mırıldandı Yamaç yüzünü buruşturarak.

" Sen ne anlarsın ki zaten danstan ?

" Bende hiçbir şeyden anlamıyorum ya senin gözünde.."

" Ne oldu üzüldün mü ? " dudaklarını birbirine bastırarak gülmemek için kendini zorladı. "Ya bak nasıl da surat asıyor, kıyamam. "

" Zevzek... ağzındaki ne ? " gözlerini kısarak Özgür 'e doğru yaklaştı. " Sakız mı o ha sakız mı ? " neden böyle bir tepki verdiğini anlamayarak kaşlarımı çatıp ikisini izledim. " Hani bana ya ? Bak bu sondu falan deme ağzındakini alırım. "

" Tehdite bak anasını satayım. " dedi Özgür gözlerini irileştirerek. " Sakız aşkından gel bir de beni öp Yamaç. "

" Verecek misin ? "

" Tövbe yarabbimallahuekber..." gözlerini kaçırdı. " Ne verecek miyim lan ? "

" Özgür abi beynine oksijen mi gitmiyor ? Bak dışarıdayız, oksijen bedava aç ağzını gitsin beynine. " dişlerini sıkarak Özgür'e doğru yaklaştı Yamaç. " Ya bana ne verebilirsin ayrıca ha ne ? Sakız istiyoruz burada sakız. Sana değil sakıza aşığım ben. Bak ya bir de şişiriyor ya.." dudaklarını öne doğru büzerek ağlar gibi ses çıkardı Yamaç. Sonra gözleri yardım dilenircesine Gediz'e döndü.