HİLAF 1

12.Bölüm

Yeni bir bölüm daha geldiiiiii...

Gençlik olaylar başladı baştan yavaş ilerleyebilir.

Sizi seviyorum...

Oylarınız ve yorumlarınız eksik olmasın canlar...
...

"Keskin Gerçek"

      Bazı insalar boş konuşurken sana bazı şeyleri soruulatırlar ya, işte bu durumdan nefret ediyorum.

      Burak'ın zırvalamasını daha fazla dinlemek istemediğimden hemen binaya girip kendi evime çıktım. Anahtarımı aradım ama üzerimde değildi.  Kapıyı çalınca annem açtı.  Bir şey demeden içeri girince bende ayakkabılarımı çıkarıp peşine takıldım.  Annem salondaki koltuğa kurulup yarım kahvesini içmeye devam ederken dizisini izliyordu. Ben kendi odama çekilip ceketimi çıkardım. Yatağın üstüne atıp havlumu aldım. Banyoya girdim. 

Havluyu kapının arkasındaki askılığa asıp üstümdekileri çıkardım. Kedimi kabine sokup hızlı güzel bi duş aldım. İşim bitince kabinden çıktım.  Havluyu vücuduma doladım.  Banyodan çıkıp odama hızlı şekilde gittim. Odama girip kapıyı kapattım.  Dolabın kapağını açıp kıyafetle bakışmaya başladım.

Rahat olması tek filtremdi kıyafet seçiminde. Renk konusu genelde siyah olsada farklı renklerde tercih ediyorum. Gri yüksek bel lastik paçalı esortman çıkarıp yatağa attım.  Beyaz askılı vücudumu saran tişörtü de yatağa attım. 

İç çamaşırlarımı giyip eşortman ve tişörtümüde giydim. Ev sıcak olduğundan hirkaya gerek duymadım. Makyaj yapmama rağmen odamda bulunan makyaj masasına oturup saçımı taradım.  Taramayı bitirince kurutup yağımı sürdüm.  Saçım yine bukle bukle olunca arkaya atıp siyah tacı taktım. Saçlarım yüzüme gelmemesini sallayınca yüz kremimi yüzüme yedirmeye başladım. Yüzümle de işim bitince tacı çıkardım. Saçlarımı bi sağa bi sola atıp canlandırdım. 

Bi isim kalmayınca kendimi yatağa attım. Ne kadar Wattpad'a girip kitabıma devam etmek istesemde boş boş tavana baktım.  Burak ne demek istedi. Aslında açık açık Alaz masum değil dedi Esma ama yinede sen bilirsin! Onu anladım iç ses sadece inanmak istemiyorum buna. Alaz ne yaptı bilmiyorum ama ondan nefret etsemde gizlenen sevgi filizi vardı içimde.  Evet haz etmediğim insan- dı. Evet hala deli gibi nefret ediyorum ama ne bileyim yakın gibi, en yakınmış gibi geliyordu bana.

Ne olucak bu işin sonu bilmiyorum ama Alazdan fazla uzaklaşmak istemediğim açık. Sonunda ne olursa olsun razıyım demem diyemem çünkü ne olacak bilmiyorum ama sonuna kadar gitmek istiyorum. Alaz'ın bana kötü bir şey yapacağına inanmıyorum. Masum değil derken belki geçmişinden yada hatalarından da bahsetmiş olabilir. Telefonum çalınca kendime gelip bakmadan(!) açtım.

"Söyle?"dedim bana normal başkasına sert gelen tanıyla.

"Esma yine bakmadan açıyorsun!"dedi babamın ikaz etmekten bıkmış sesi

"Baba?"dedim şaşırarak "Pardon işim vardı çalınca birden açtım. Efendim."

"Biz geldik marketteyiz bir şey lazım mı? Anneni aradım açmadı."dedi

"He salonda dizisini izliyordu. Uyumuştur. Bir şey lazım mı? Değil yani şuan ama bi eksik çıkarsa ben alırım."dedim

"Tamam geliyoruz 10 dakka sonra evdeyiz. Çay koy." dedi, çay çaysız olurmuydu hiç.

"Tamam baba."

Telefonu kapatınca yataktan kalkıp mutfağa yöneldim. Mutfağa girip çaydanlığa baktım. Altında su olsada üstü boş ve yıkamıştı annem. Dolaptan çayı alıp 3 kaşık koydum. Çaydanlığın altındaki sıcak suyuda içine doldurup azalan suyun üstüne su doldurdum. Yanlışlıkla söndürürdüğüm ocağı yakıp üstüne çaydanlığı koydum. Mutfaktan çıkıp salona geçtim.  Tahmin ettiğim gibi annem uyuya  kalmıştı. Annemin yanına gidip dizlerim üstüne çöktüm.