🚫The Fault🚫 [COMPLETED]

Epispde 12❎

🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫

නමිජුන් හිටියෙ තමන්ට පේන ඇහෙන දේ විශ්වාස කර ගන්න බැරුව.. කොල්ලට දැනුනෙ තමන්ගෙ කකුල් පන නැති වේගෙන එනවා වගෙ..  නම්ජුන් එහෙමම සේහිගෙ ඇදේ කොනක් අල්ලන් එහෙමම වාඩි උනේ ඉබේටම වගෙ.. විනාඩි කිහිපයක් එහෙමම හිටපු නම්ජුන් ආයෙම තමන්ගෙ ඇස් යැව්වෙ තවමත් නිරුවත්ව සිහිසුන්ව සිටින සේහි වෙතට...

කොල්ලගෙ අත් ගියේ කලිසම් සාක්කුවෙ තිබුණු තමන්ගෙම ෆෝන් එකට..  කලබලෙන් ෆෝන් එක සාක්කුවෙන් ඉවතට ගත්තු නම්ජුන් වෙව්ලන ඇඟිලි වලින් ජන්කුක්ගෙ නම්බර් එක ඩයල් කලා... කොල්ලා අමාරුවෙන් තමන්ගෙ විසිරිලා තිබුණු හිත යන්තමින් එක තැනකට ගනන ලොකු උත්සාහයක් ගත්තා.. දෙපාරක් රින්ග් වෙනකොට ජන්කුක් ෆෝන් එක ආන්සර් කල නිසා අමාරුවෙන් උනත් මේ දේ ජන්කුක්ට කියන්න කොල්ලා තීරණේ කලේ සේහිගෙ තත්ත්වෙත් එක්ක තමන් කරන්න ඕනි මොකක්ද නැත්තෙ මොකක්ද කියල තමන්ටම නොතේරෙන නිසා..

"ජ...ජ.. ජන්කුක්...."

නම්ජුන්ගෙ බිදුණු කටහඬ එහා පැත්තෙන් ඇහෙනකොට ජන්කුක්ට දැනුනෙ ලොකු බයක්..

"දේ..  හ්යොන්ග්..  හ්යොන්ග්.. මොකද උනේ.. "

"ජන්කුකා... සේහි..."

"මෝ...? නූනා...?  හ්යොන්ග්  නූනාට මොකක්ද උනේ..  බය කරන්න එපා හ්යොන්ග්.. චෙබල්... උණු දේ කියන්න හ්යොන්ග්... "

නම්ජුන් සේහිගෙ නම ආමාරුවෙන් කියනකොට ජන්කුක්ට තමන්වම පාලනේ කර ගන්න බැරි උනේ සේහිට කරදරයක් වෙලා කියල තමන්ගෙ හිත තමන්ටම කැ ගහල කියද්දි.. ඒත් ජන්කුක්ට ඒ දේ පිලිගන්න ඕනි උනේ නෑ.. කොල්ලට ඕනි උනේ හැම දෙයක්ම නම්ජුන්ගෙම කටින්ම දැන ගන්න..

"ජන්කුකා සේහිට සිහිය නෑ... "

නම්ජුන්ගෙ බිදුණු ඒත් කලබල කටහඬ ඇහෙනකොට ජන්කුක්ට ලොකු බයක් දැනුනා.. හැමදාම ඇහෙන නම්ජුන්ගෙ දඩබ්බර හඩ වෙනුවට අද ඇහුණෙ පසුතැවීමක් එක්ක වෙනදාට වඩා දුර්වල කටහඩක්.. ඒ කටහඬම ජන්කුක්හෙ බය තව තවත් වැඩි කරන්න උනේ සේහි කියන්නෙ දැන් නිකන්ම නිකන් කෙල්ලෙක් නෙවෙයි කියල හිත කියද්දි...