A X A

İstemiyorum!

Sıcak, hemde çok sıcak!

Arkamda bir soba mı var? Neden bu kadar sıcak burası?

...

Sıcaklığa daha fazla tahammül edemeyerek gözlerimi açtım. Bu arada karnımın üstüde sıcak ve ağırdı. Ne olduğuna baktığımda ise bunun bir kol olduğunu gördüm. Anında dün geceki şehvetli dakikalar zihnimi doldurarak kendisini hatırlatmaktan geri kalmamıştı. Arkamdaki yengeçten ısı aldığım yetmezmiş gibi bu sefer de utançtan sıcaklamaya başladım.

Dün gece resmen kendimi kaybetmiştim. Kendime bir eş istememeye bu kadar takıntılıyken birde baskın bir alfayla birlikte olmuştum. (Y.n: Burada kendisine bir kadın eş bulmaktan bahsediyor.)

Sonuç olarak ya delirdim... Ya da delirdim. Başka bir olasılık nasıl mümkün olabilir? Bu yengeçle tanışalı o kadar uzun bile olmadı. Daha adamın hakkında hiçbir şey bilmeme rağmen ikinci bir gece geçirdim. Nedenini düşünmek bile istemiyorum ama ayık kafayla sarhoş mu olmuştum!?

Kendimi düşüncelerimde kaybettiğim esnada arkamda bir hareketlilik oldu. Boynumda hareket eden nefes içimi titretmişti.

"Günaydın Will." Dedikten sonra arkamdaki yengeç boynuma bir öpücük kondurmuştu.

Dünün utancı geri dönerken uyuyormuş gibi yapmaya çalıştım. Ne yazık ki hiçbir işe yaramadı.

"Kulakların bu kadar kızarmışken ne yapıyorsun?"

Kahretsin! Bu bir soru mu?

"Gözlerimi dinlendiriyorum. Beni rahatsız etme ve bana yapışmayı bırak."

"Peki."

Bu yengeç benimle resmen dalga geçiyordu! Zaten sıcaklamıştım şimdi daha da çok sarılmıştı. Arkamda uyurken bile beni dürten canavar titrememe neden oldu. Bunun sebebi kesinlikle korkudan! Korkudan!

"En son yapışmayı bırakacak gibiydin!"

"Dışarıya çıkalım mı?"

"Neden seninle çıkmalıymışım?"

"Belli olan bir şeyi neden soruyorsun? Sen dün geceyle birlikte artık tamamen bana aitsin."

"Ben bir eşya değilim!"

"Elbette değilsin. Senin bana ait olduğun gibi bende sana aidim. Bakımını sabırsızlıkla bekliyorum."

Beni bir eşya yerine görmüş olmasına sinirlenen ben, onun da bana ait olduğunu duyduktan sonra garip bir şekilde sinirim dağılmıştı. Kendimi mutlu hissetmem normal miydi?

"Nereye gidiyoruz?"

Benim konuyu değiştirdiğimi gören Elliot başını eğerek gülümsemesini saklamaya çalışmıştı.

"Akşam yemeği için ne yemek istersin?"

"Emin değilim. Biftek, ahtapot ve kerevit yemek istiyorum ama hangisi yiyeceğimi seçemiyorum." Dedim başımı eğip suratımı asarak.

Anlıma gelen buse ile kafamı yukarı kaldırarak ona baktım.

"Merak etme. Seni güzel bir yere götüreceğim."

...

Geldiğimiz yer şehrin en iyi restorantıydı. Benim buraya ilk gelişim olmasına rağmen tanıdıklarımdan genellikle deniz ürünleri ile meşhur olduğunu duymuştum. Ve beni buraya getirmesi içimdeki et yeme isteğimi arttırmıştı. Şimdi bunu yengece de söylesem onunla inatlaştığımı düşünür müydü?. Neden bilmiyorum ama bunu düşünmesini de istemiyordum. Bu yüzden hiç birşey demeden belimden tutarak beni yönlendiren yengece ayak uydurdum.