İNGİLİZ MANTIĞI

3. BÖLÜM: "Şansın Gölgesinde, Evliliğin Kıyısında"

• Conan Gray - Family Line
• Selena Gomez - Nobody
• Adele - Skyfall

1. KISIM
"Şansın Gölgesinde"

Edis'in gözleri benden ayrıldığımda gözlerimi kıstım. "Hazel!" Abimin sesindeki zehirli tını ürpermeme sebep olurken bağırdı. "Kim bu herif?"
Cesaretinden ürktüğüm adam, "Edis," dedi. Sonra yüzündeki sırıtışla, abime bakarak konuşmaya devam etti. "Edis William George."

Abimin koca gözleri üzerime dikildiğinde kesik bir nefes aldım. "Sevgilim..." kuru dudaklarımı ıslatıp bakışlarımı Edis'e çevirdim. "...Edis benim sevgilim."
Öfke ile açılan gözleri dikkatimi çektiğinde Edis'e döndüğünü anlamış ve korkuyla konuşmuştum. "Abi yemin ederim sizinle tanıştıracaktım."

"Eve geç," İçim titreyerekten Edis'e baktığımda abim birden bağırıp irkilmeme sebep olmuştu. "Eve geç dedim Hazel!"

Edis'e son defa bakıp yavaş adımlarımı apartmana sürerken Edis'in yanımda yürüdüğünü görüp sertçe yutkundum. Edis, "Sen nereye lan?" Diyen abime dönemeden çoktan cevabını vermişti bile. "Nişanlımın yanına."

"Sikerler! Ne nişanından bahsediyorsun oğlum sen!?"

Gözlerimi kapatıp açtım ve üzerime su gibi serpilen anlık cesaretimle abime döndüm. "Biz..." Söyleyeceklerimin büyüklüğü kadar derin bir nefes çektim. "...Aramızda yüzük taktık."

Abim birden gülmeye başladığında Edis ile gözlerimiz saniyelik kesişmişti. Yavaş yavaş sönen kıkırtılarının ardından bana baktı. "Şaka. Şaka yapıyorsun..." Başını sağa sola sallayıp sırıttı. "...O yüzden telefonlarıma cevap vermedin."

"Abi..." Dedim nefeslenerek. "...Şaka falan yok, biz," Birden bağırarak nefesimle birlikte konuşmamı kesti. "Siz yok Hazel! Siz yok! Sen daha 22 yaşındasın! Ne nişanı, ne sözü? Bu herif kaç yaşında?"

"26." Diyen Edis'e bakmadan parmaklarını burun kemerine sürttü. "Yüzsüz pezevenk." Diye mırıldandığını tek benim duyduğumu umut ederken sırıtan Edis'e baktım.

"Çok uzattın," Dedi Edis abime yaklaşarak. "Ya eve gelirsin konuşuruz, ya da sen gidene kadar sözlümün yanında durmaktan çekinmem."

"Hazel..." abim bana bakarak güldü. "...Ben bu herifi gebertirim biliyorsun değil mi, abiciğim?"

Cevap vermek üzere ağzımı açtığım esnada Edis abimin dibine girip onu hırslandırmaya çalışmıştı. "Neden duruyorsun? Gebertsene."

Bir hışımla koşup onların arasına girdim. "Lütfen evde konuşalım, abi bak rezil olacağız komşulara... Bakma bana öyle!"

Edis yüzündeki tatlı sırıtışla elimi tuttuğunda kafamı ona çevirmeden bizden önce apartman kapısından içeri giren abime bakmıştım. "Yürek mi yedin sen!?" Diyerek elimi Edis'in elinden kurtarıp abimin peşinden ilerlemiştim.

Abim evimin kapısını anahtarla açarken ben Edis için dış kapıyı tutmuştum. Sakin olmaya çalışarak dairemin kapısının önünde çıkarttığım ayakkabılarımı vakit kazanmak için içeri aldığımda Edis ile kısa bir süreliğine bakıştık.