𝐇𝐔𝐑𝐑𝐈𝐂𝐀𝐍𝐄, james potter (türkçe çeviri)

── dört

┏━━━━━━༻❁༺━━━━━━┓

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

┗━━━━━━༻❁༺━━━━━━┛

OLIVIA JAMES'İN APTAL KÖPEK GÖZLERİNE KURBAN GİTTİĞİ İÇİN kendinden nefret ediyordu.

James Olivia'nın zaman zaman güneş ışığı görmesinin iyi olacağını öne sürmüştü, çünkü Olivia derslere gitmek ya da yemek yemek için olmadığı sürece yatakhanesinin konforunu terk etmiyordu. Zaten çok fazla güneş yoktu. Sonbahar, soğuk rüzgarlardan ve bulutlu gökyüzünden başka bir şey getirmemişti, Olivia yanakları soğuktan pembe ve yüzünde belirgin çatılmış kaşlarıyla tribünde oturuyordu.

O gün, James'in kapısını açıp kendini yatağının yanına fırlatmasıyla uyanmıştı. Sabahın altısında onun önünde nasıl bu kadar neşeli olabilirdi ki?

"Uyan Olivia," demişti yüksek sesle, yorganı ondan uzaklaştırmaya çalışırken.

Olivia yüzünü yastıklarının derinliklerine gömerken inledi. "Beni rahat bırak, Potter."

"Kalkma zamanı," diye ısrar etti, başarılı bir şekilde örtülerini çekti. "Sabah oldu."

Olivia ona baktı. "Kahretsin, Potter. Sabah olmuşsa n'olmuş? Ne yapmam gerekiyor? Fotosentez mi?"

James sırıttı, Olivia'nın bileğini tuttu ve onu yukarı çekti. "Hadi. Güne başlamalı ve üretken olmalıyız. Yeni olasılıklarla dolu yeni bir gün."

Olivia kendini mümkün olduğunca ağırlaştırmaya çalıştı, ama James zorlanıyor gibi bile görünmüyordu. "Belli ki beni, bunu umursayan biriyle karıştırdın."

Söylemeye gerek bile yoktu, James onu dışarı çıkmaya ikna etti ve bu Olivia'nın huysuzluğuyla sonuçlandı. Daha kahvaltısını bile yapmamıştı.

Ne yazık ki, Remus grip olmuş, yatakta kalmaya ve dinlenmeye karar vermişti. Peter, o günün ilerleyen saatlerinde Tılsım sınavından önce ona yardım etmeyi kabul eden Lily Evans'la buluşmak zorundaydı ve Sirius James'le birlikte uçuyordu, bu yüzden orada tamamen yapayalnız oturuyordu. Yalnız olmanın onu, bir aydan daha kısa bir süre önce rahatsız etmiyor olması komikti ama şimdi Olivia bir şekilde her iki tarafında iğrenç çocuklar olmadan garip hissediyordu.

Olivia, Sirius ve bilmediği bazı Gryffindor Kovalayıcılarının, sürekli olarak Quaffle'ı engellemek için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan kaleciye atmasını izledi. James bir Snitch'i serbest bırakmış ve onu bulması için Mary McDonald'ı Arayıcı yapmıştı. Her iki Vurucu'da süpürgelerinin yapabileceği kadar hızlı uçarken, James hepsinin üzerinde uçuyor ve talimat veriyordu.

Quidditch, Olivia'nın gerekli gördüğü bir spor değildi. Sadece, insanların bir topun peşinden uçarken birbirlerini öldürmeye ya da başkası tarafından öldürülmemeye çalışmalarını izlemeyi eğlenceli bulmuyordu. Ama kaldı ki Olivia her zaman odasında iyi bir kitapla kalmayı tercih eden biriydi, bu yüzden belki de onları yargılayan kişi olmamalıydı.

James, Olivia ona dik dik bakarken sırıttı. Olivia, hiç şüphesiz sadece erkek arkadaşları, Sirius ve James için tribünde yanında oturduğu iğrenç aşk hastası kızlar gibi görünürken orada olmayı ne kadar istemediğini James'e göstermek istiyordu.

James onun üzerine uçtu, bir eliyle süpürgeyi tutarken diğer elini dalgalı saçlarının arasından geçirdi. "İyi misin tatlım?"

Ona elinden geldiğince sert baktı, ama bu James'i rahatsız ediyor gibi görünmüyordu. "Donuyorum. Bunu neden kabul ettim bilmiyorum."