17.Bölüm - Doğum 🧡

515 34 18
                                    

REYYANDAN
Annemin öyle demesiyle benim gözlerim hemen doldu.
"Anne ne diyorsun sen iyimi Gül!" Dedim hem çatallı çıkan sesim ile hem bağırarak miran benim bağırmama uyandı ve sorarcasına bana bakmaya başladı. Bense anneme olan bitene sorarken bir yandan hazırlanıyordum en son telefonu kapatıp odadan çıkacak iken miran durdu beni. "Nereye?" Dedi bende ağlayarak konuşmaya başladım. "Gü-Gül merdivenlerden düşmüş" dedim miran hemen montunu alarak yanıma geldi ve ellimi tutarak konuşmaya başladı. "Sakin ol şimdi gidiyoruz sakin ol sakın telaş yapma" dedi bende miran'ı dinleyerek sakin olmaya çalışıyordum miran beni hava limanına götürdü o gelmiyordu yine! Kızının yanında kalacaktı Dilara hasta olduğu İçin sadece ben gidiyordum uçağa bindim iniş yerinde azat abim beni alacaktı miran bunu bilmiyordu bilseydi kızardı babam alacak diye biliyordu uçak yavaş yavaş kalkarken bende önüme döndüm miran'a bakmadım.

...

MİDYAT
Midyat'a gelmiştik azat abim beni alıp hemen hastaneye götürdü annem acil müsade'nin önünde ağlıyordu tam yanına koşmak İçin adımlayacaktım ki karnıma feci bir sancı girdi olduğum yerde kalakaldım ve ellerimi karnıma doladım azat abim koşarak yanıma geldi. "Reyyan iyi misin" dedi bense olduğum yerde kıvranıyordum. Az önceki sancıdan çok daha kötüsü geldi ve kendimi tutamayıp bağırdım. "Ahh!" Dedim ve hemşireler koşmaya başladı bir hemşire elbisemi kaldırıl baktı bacaklarımdan sıvı akıyordu. Suyum gelmişti! "Suyu gelmiş hemen amileyat'a alalım doğum çantası nerede?" Dedi ben zar zor konuşmaya başladım. "E-Evde!" Dedim azat abim hemen almaya gideceğini söyledi ve yanımdan ayrıldı annemde bana bakarak ağlıyordu. Hemşireler sedye getirdi ve ben yatıp amileyat haneye girdim.
AMERİKA
Reyyan gittikten sonra biz kahvaltu yapmıştık daha sonra Dilara İle oyun oynadık ve Dilara'yı yatırdım Simay yanıma gelip sürekli bana yakınlaşmaya çalışıyordu bense her defasında uzaklaşıyordum mutfakta sıgara içerken telefonum çaldı Zehra anne arıyordu hemen açtım. "M-Miran oğlum" dedi ağlayarak "Noldu Zehra anne?" Dedim telaşlanıp ayağa kalkarak. "R-Reyyan" dedi ve sustu şimdi daha çok telaş yapmaya başlamıştım. "Noldu reyyana! Söylesene Zehra anne susma!!" Dedim Zehra anne tekrar konulmaya başladı "S-Suyu geldi doğuma girdi şimdi" dedi ağlayarak bense hemen telefonu kapatıp sıgarayı söndürdüm kimseye haber vermeden hemen ilk uçakla midyat'a uçtum
MİDYAT
Reyyan'ın sesi geliyordu doğum haneden aile bireyleri ise kapıda bekliyordu Gül'ün durumu iyi olmuştu sadece bir gece müsade altında kalacaktı herkes kapıda beklerken miran koşarak geldi. "Reyyan!" Dedi azat miran'ı görünce yanına geldi "Ne işim var lan senim burda!" "Azat seninle uğraşamayacam karım doğum hanede" dedi miran "defol git şimdi mi geldi karın aklına amirikada varlığını bile hissetmiyordun" dedi azat miran'ın yakasını tutarken "azat bi siktir git!" Diyerek azat'ı itikledi o sırada Reyyan'ın sesleri kesilmişti ve kapı açıldı hemşire elinde kız çocuğu İle çıktı ve miran'a doğru yaklaştı miran gözleri dolarak aldı minik kızını kucağına ve koklamaya başladı. "Babacım" dedi ve minik burnunu öptü daha sonra hemşireler bebeğin kontrollerini yapmak İçin mirandan aldılar bir süre sonra Reyyan çıktı ve onu da odaya aldılar Reyyan üzerini giyindikten sonra miran içeriye girdi.

YENİ BÖLÜM GELDİ UMARIM BEĞENİRSİNİZ.

BU ARADA YENİ BİR KURGU YAZIYORUM. "KUMA" BUNDAN SONRA ONU DA YAYINLAYACAĞIM BİR ŞANŞ VERMENİZİ SÖYLERİM. OKUMAYI UNUTMAYIN.

Üvey Anne 🤓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin