23.Bölüm - Miran Geldi 👀

677 44 18
                                    

REYYANDAN
Bugün miransız geçen kaçıncı günüm? Sayamadığım kaçıncı gün? Veya Kaçıncı ayım? Daha kaç sene geçecek miransız? Nerede miran? Benim miran'ım nerede? Neden kaç gündür haber yok? Kafamda hergün bu sorular vardı. Miran bizi bırakmazdı. Gelecekti. Gelecekti değilmi? Biz inanıyorduk miran gelecekti.
ŞİMDİKİ ZAMAN
Birisinin saçlarımı okşaması ile gözlerimi açtım. Bulanık görmeme rağmen kim olduğunu anlaya biliyordum. Mirandı ama kesin da rüyaydı. Umutlanmayacak arkamı döndüm. "Rüyasın biliyorum" dedim ve uykuma devam ettim. Arkamdan bir gülme sesi geldi ve beni kendine döndürüp dudağıma yapıştı. Rüya Değildi! Gelmişti! Hemen geri çekilip boynuna sarıldım. O da sım,sıkı sarıldı bana. "Cennet kokulum" dedi miran ve daha fazla sarıldı bana allahım sana şükürler olsun! Geri çekildim. "M-Miran geldin" dedim ağlayarak. "Geldim sevgilim" dedi ben gülümseyerek yana kaydık ve miran yanıma oturdu. "Reyyan bem sana öyle dav-" demeye kalmadan susturdum onu. "Geçti bitti hepsi şimdi boşver onları." Dedim ama miran anlatmak istiyordu. "Hayır anlatmam lazım sana neden öyle davrandığımı bilmem lazım." Dedi bende kafamı sağlayarak dinlemeye başladım. "Sana kötü davranmam Sebebi Simay onun yanına kendimi hiç iyi hissetmiyorum sürekli bağırıp çağırıyorum. Sadece sana değildi bu durum.benim sana kinim olamaz ki. Ben sana hiç kızamam ki. Sadece olanlar çok fazla üstüme geldi benim , sadece sana değil evde herkese öfkeliydim." Dedi ve tekrar konuştu. "A-Affet beni sevgilim , çok özür dilerim seni anlattığım her gün İçin. Senin doğumunda yanında olamadığım İçin." Dedi ben ağlayarak miran'a sarıldım. "Geçti geçti hepsi ben seni çoktan affettim." Dedim ve daha sıkı sarılıp geri çekildim. "P-Peki uçak nasıl düştü miran." Dedim miran bilmiyorum dercesine kafasını salladı. "Uçak bir anda sallanmaya başladı ve yere çakıldı sonrası karanlık. Hiçbir şey hatırlamıyorum o anla ilgili. Gözlerimi açar açmaz sana geldim zaten." Dedi ve yatağa yatarak beni ğöğsüne yatırdı. Ve sım sıkı sarıldı. Bende gülerek miran'ın üstüne çıktım.

"Seni çok özledim" dedim ve dudaklarına yapıştım. O da gülerek karşılık vermeye başladı. Bende miranın gömleğinin düğmelerini açmaya başladım. Ve üstünden çıkarıl attım miranın kucağına yerleşmiştim ki kapı dan diye açıldı ve içeri annem girdi. Hemen miranın kucağından kalkıp mirana gömleğini attım. "A-Anne"
BÖLÜM KISA OLDU AMA BEKLETMEK İSTEMEDİM. BİR SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE.

Üvey Anne 🤓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin