သူ သူ သူ ကြၽန္ေတာ့္ရည္းစား - သူ သူ သူ ကျွန်တော့်ရည်းစား

မိတ္ဆက္-မိတ်ဆက်

Zawgyi
သူ သူ သူ ကြၽန္ေတာ့္ရည္းစား _ @moeswaemaung_fool

ဝတၴုမိတ္ဆက္

အေဝးေျပးယာဉ္မ်ား ဝင္ထြက္သြားလာေနေသာ ကားႀကီးဝန္းတစ္ခုအတြင္း၊ ဟိုးအတြင္းဘက္ ေထာင့္က်က်တစ္ေနရာတြင္ ထမင္းဆိုင္ကေလးတစ္ဆိုင္ရိွေလ၏။

အခ်ိန္က ေန့လည္တစ္ခ်က္တီး။ ဟင္းအိုးကေလးလွန္ၾကည့္ေတာ့ ခ်ဉ္ေပါင္တစ္ခြက္စာႏွင့္ ၾကက္ဉခ်က္တစ္လံုးသာက်န္ေတာ့သည္။ ျပဳတ္ထားသည့္အသားအိုးမ်ားကို မ်က္ေစာင္းမထိုးဝံ့။

ခ်ဉ္ေပါင္ဟင္းအရည္ဆမ္းထားေသာထမင္းကို တစ္လုပ္ကယ္ဝဝ စားေနစဉ္မွာပင္ ...

" ကားဝင္လာၿပီေဟ့ .... ႏွစ္ျပည္အိုး တည္လိုက္ေတာ့ "

ထမင္းအိုး သံုးေလးလံုး တန္းစီတည္ႏိုင္ေသာ မီးဖိုႀကီးကို သူတစ္ခ်က္ၾကည့္မိေတာ့ ၂ျပည္အိုး ႏွစ္အိုးက်န္ေနေသး၏။ စားလက္စထမင္းဇလံုကိုခ်ကာ ထမင္းအိုးေျပးတည္ရျပန္သည္။

အရပ္က ၅ေပယဲ့ယဲ့၊ ပိန္ပိန္ေညာင္ေညာင္ ကိုယ္လံုးေလးႏွင့္ မႏိုင္မနင္း ဆန္၂ျပည္ကန္ သြပ္အိုးႀကီးကို ဆန္ေဆးကာ တည္ရျပန္၏။ ေရငဲွ႔ခ်က္ရေသာ ထမင္းအိုးမို႔ သူ႔ခါးတစ္ခ်က္ ၫြတ္က်သြားသည္ကိုေတာ့ မေျပာေတာ့ပါေလ။

ဟင္းခ်က္ရာ မီးဖိုခန္းဆီ ဝင္လိုက္ေတာ့ ဆိုင္ရွင္အန္တီႀကီးက ဆီခ်က္သတ္ကာ ျပဳတ္ထားေသာ ဟင္းအိုးမ်ားကို ဟင္းအမယ္အျဖစ္ အသက္သြင္းေနခဲ့ေလၿပီ။

" ထမင္းစားလို႔ရတယ္ ... ေကာ္ဖီ အေအးေသာက္လို႔ရတယ္ ... က်န္းမာေရး အေပါ့အပါးသြားဖို႔ ဒီဘက္ကဝင္ပါ ... ဟိုအစ္ကို အန္ဖက္အိတ္ကို အမိႈက္ပံုးထဲ ထည့္ပါခင္ဗ် ... ဟုတ္ကဲ့ ထမင္းမစားလည္း ဝင္ထိုင္လို႔ရပါတယ္ ... ခင္ဗ်ာ ... ဟုတ္ကဲ့ အိမ္သာသံုးခ မေပးရပါဘူးခင္ဗ် ... "

က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္စူးစူးရွရွ ေအာ္ေနေသာ အသံသည္ကား ဆိုင္ရွင္အန္တီ၏သားျဖစ္၏။ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုး သကာေလာင္းထားသလို ခ်ိဳအီေအာင္ ၿပံဳးျပကာ ကားေပၚမွဆင္းလာေသာ ခရီးသည္မ်ားကို ဆိုင္ထဲမေရာက္ေရာက္ေအာင္ ေခၚေဆာင္ေနရဲ့။ တျခားဆိုင္ေရာက္မည္ကိုေတာ့ စိတ္ပူစရာမလိုေပ။