Kanlı Plan

▪︎3

Elim ayağım birbirine dolaşmış bir şekilde odada gezmeye başladım, neden birden bire beni çağırmıştı ? Derin bir nefes alarak dolaptan taytımla uzun kollu örgü bordo kazağımı çıkarıp giydim, saçlarımı tepeden at kuyruğu yapıp, masadaki telefonumu alıp çıkış kapısına hızlıca ilerledim. Spor ayakkabılarımı giydikten soğuk havaya attım kendimi.
Garip bir şekilde başım ağrımaya başlamıştı, kendimi iyi hissetmiyordum tereddütlüydüm.
Sahil yoluna girip denizin tarafına geçtim, iskelede oturan kıza baktım. Ona baktığımı hisseder gibi gözlerini aniden bana döndürdü.

Ağlıyor muydu ?

İçimdeki tereddüt azda olsa eksilmişti belkide bir sorununu anlatmak için çağırmıştı. Adımlarımı oraya çevirip hızlıca yanına ilerledim.
Yanındaki kayaya oturup ona döndüm siyah saçları yüzünü örtmüştü gözlerini bana çevirip gülümsedi.

"Neyin var Leyla ?" Diye sordum

Elleriyle gözlerini silip başını eğdi.

"Birşeyim yok, sadece iyi hissetmiyorum seni abla olarak görüyorum, arkadaşım falanda yok sadece yanımda olmanı istedim." Dedi hüzünle, gözlerine bakarak ona sarıldım, tekrar ağlamaya başladı. Kesinlikle iyi değildi, ve bunun sebebi katil babasıydı eminim.

"Anlat bana Leyla."

Leyla gözlerini kaçırıp, ağlamasını durdurmaya çalıştı, başını zorlukla kaldırıp bana baktı, neydi sorunu ?

"Mutlu değilim abla, ailemin bana tek yararı maddiyat, babam katil..."  Gözlerini bana çevirdi tepkimi ölçmek ister gibi, babasının katil olduğunu biliyordum ama bunu bana söylemesini beklemiyordum.

"Devam et Leyla." Dedim tebessüm ederek.

"Bugün ailem lezbiyen olduğumu öğrendi, büyük bir kavga çıktı. Bende senin yanına geleceğimi söyledim annem seni sevdiği için birşey demedi, yüzümü görmek istemiyordu zaten. Babam çok ayrı bir konu beni hiç sevmedi o kirli sularda hep yüzdü, insanlar öldürdü onun babam olmasını istemiyorum. Annem bunları bildiği halde para için babamın yanından ayrılmadı hemde onu aldatmasına rağmen." Dedi sesinin titremesi beni benide etkilemişti. Cidden insanlar bu kadar kansız olabilir miydi ?

Sinirle derin bir nefes aldım, ailesi berbattı bu pisliğin içinde tek temiz olandı Leyla.

"Sana bir sır vermemi ister misin ?" Dedim gülümseyerek.

Belki bunu yaptığıma pişman olacaktım, belki kötü sonuçları olacaktı ama umrumda değildi.

"İsterim." Dedi ağlamayı durdurmuş bir şekilde.

"Baban benim ailemin katili."

○

"Ne yaptığının farkındasın değil mi Lara ? Ya birşey belli ederse, ailesinden birine söylerse neler olur düşündün mü ? Senden bu dikkatsizliği beklemezdim." Diye bağırdı Kerem.

Farkındaydım büyük bir tehlike almıştım, daha bir gün ders verdiğim kıza herşeyi anlatmıştım ama Leyla'ya güveniyordum asla birşeyden bahsetmeyeceğine emindim. Oda benim gibi kötü bir hayat yaşamamalıydı.

"Sessiz ol Kerem uyanacak şimdi kız." Dedim sinirle.

Serap beni o gece aramış durumunu sormuştu, bende pek iyi sayılmaz bugün bende kalsın akşama doğru beraber geliriz demiştim.

"Uyansın zaten Lara bizimde konuşmamız gerek." Dedi Buğlem saçlarını savurarak.

"Uyanığım."

Arkamdan gelen sesin sahibine baktım Leyla orda durmuş bizi izliyordu, birden hepimizin gözleri ona dönünce gülümseyerek yanımıza geldi.

"Anlıyorum endişelisiniz, ama benim bir zararım değil aksine yararım dokunur, babam olacak adam herkesin canını yakıyor. O kişilerin arasında bende varım hatta Lara ablanın gözlerine bakmaya bile utanıyorum şuan." Dedi başını yere eğerek, hızlıca yanına yaklaşıp başını kaldırarak gülümsedim.