Geri Dönüş Yok { Kagehina }

16

Kapıyı açtığımda karşımda gördüğüm kişi ile şaşkınlıktan dona kaldım.

Karşımda Kageyama'nın ablası Miwa duruyodu.

HİNATA:"Ahh buyrun içeri."

İçeri geçip oturduk. O kadar gergindim ki soğuk terler döküyordum. Ortamı sessizlik alırken konuşmaya başladım.

HİNATA:"B-bir şeyler içmek istermisiniz? "

MİWA:"Sağol gerek yok. Sen Hinata mısın? Baya büyümüşsün. Nasılsın? "

HİNATA:"İyiyim siz nasılsınız? "

MİWA:"Sağol bende iyiyim. Lütfen rahat ol. "

HİNATA:"Ah tamam."

Bir süre yine sessizlik oldu ama ardından Kageyama hakkında konuşmaya başladık. Eski resimler ve anılar sayesinde gülmekten duramıyorduk. Okadar eğlendik ki zamanın nasıl geçtiğini fark etmedik bile.

Kapının açılma sesi ile kafalarımızı kapıya çevirdik.

KAGEYAMA:"Ben geldim bebeğim."

MİWA:"Bebeğim? "

KAGEYAMA:"WAHH! Senin burda ne işin var?"

MİWA:"Kardeşimi ziyarete geldim."

KAGEYAMA:"Benimle içeri gel... Annem mi yolladı seni? "

MİWA:"Her zamanki gibi çok zekisin. Evet annem yolladı. Eve geri döndüler ve seninde artık dönmen lazım ama..."

KAGEYAMA:" Ama ne?"

MİWA:" Hinata'yı napıcaksın? Annemlerin onu kabul ediceğini sanmam. Onlara sormadan birsürü şey yaptın ve onlar seni gene de affetti. Bu yüzden artık onları dinleme vaktin geldi. Fazla uzatmicam ve sende uzatma. Yarın benimle gel."

KAGEYAMA:"Bunu düşünücem ama Hinata'yı bırakma gibi bi durum asla olmicak."

O sırada Hinata;

İçeride ne konuştuklarını merak ediyorum. On dakika geçmeden geri geldiler. Saat daha geç olmadan yemek hazırlamak için mutfağa geçtim. O sırada Kageyama da Miwa'ya kalıcağı odayı gösteriyordu.

Miwa duş alırken bizde yemekleri hazırlamış masayı kuruyorduk.

Yemekler yendi ve hala herkes sessizliğini koruyordu. Bi anda iç çekiş ile konuşmaya başladı.

MİWA:"Kageyama artık seninle olamicak Hinata. Artık eve dönmesi lazım ailemiz bunu istiyo."

Çokkkk uzun bi aradan sonra ben geri döndüm. Bölüm biraz kısa oldu ama artık sürekli ve daha uzun yazmaya çalışıcam. Beğenmeyi ve yorum  yapmayı unutmayın sizi seviyorum...