20[FİNAL]

1.9K 97 42
                                    

Onsuz yaşayamicağımı bir kez daha anladım...

[HİNATA]

Başım hala çok kötü durumdaydı ama kendimi daha iyi hissediyordum. Etrafım güzel ve tanıdık bir kokuyla kaplıydı. Rahatlıyordum. Bir dakika bu koku... Hızlıca gözlerimi açtım.

"Kageyama!"

"Uyandın mı ah tanrım şükürler olsun. Nasıl hissediyosun, iyi misin?"

"İ-iyiyim,sanırım."

Onun burada ne işi var ve beni nasıl buldu? Ah tabi Atsumu.

Uzun bir konuşmadan sonra ailesinin beni kabul ettiğini öğrenince gözyaşlarımı tutamadım. İkimizde birbirimize sarılıp ağladık. Ardından Kageyama Atsumu'yu da çağırıp önemli bir şey söylemesi gerektiğini söyledi.

"Anlat bakalım Atsumu Hinata'dan gizlediğin şeyi."

Atsumu benden bir şey mi gizliyordu.

"Şey Hinata... ilk olarak özür dilerim bunu sakladığım için ama hastaneye ilk kaldırıldığında doktorlar sen baygınken kontrol ettiler ve senin hamile olduğunu söylediler. Üzgünüm bunu sakladım."

"NE! BEN HAMİLE MİYİM?"

Tanrım inanmakta güçlük çekiyorum. Gerçekten inanamıyorum. Ben bu anı yaşamayı o kadar çok istemiştim ki. Ama o olaylardan sonra bir daha yaşayamicam sanmıştım. Çok mutluyum.


Kageyama sayesinde hastaneden taburcu oldum ve ailesiyle tanıştım. Pek memnun olduklarını sanmıyorum ama en azından beni kabullenmelerine seviniyorum. Kageyama artık kendi ailemle aramızda olan kavgayıda bitirmemiz gerektiğini düşünmeye başlayınca ailemle de görüşmeye gittik. Tekrar hamile olduğumu ve onları affettiğimi söylediğimde annem göz yaşlarını tutamadı. Benim kime çektiğim belli oldu. Babama gelince gerçekten pişman olduğunu söylediği için onu da affettim ama hala içimde onun için yanan bir nefret ateşi vardı. 


Her şey yavaş yavaş yoluna girmeye başlamıştı. Aileler tanıştıktan 2 ay sonra evlendik. Herkes mutluydu. Tabi bizde öyleydik. Çünkü bir bebek bekliyorduk.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Doğum vakti yaklaştığında herkes tatlı bir telaş içindeydi. Ben endişeliydim ama Kageyama benden daha endişeliydi.Özellikle ikiz bebeğimiz olucağını duyduğu zaman çok tatlıydı.

 Birlikte bir sürü şey yaşadık. Her yanlış yaptığımızda geri dönüşü olmadığını düşündük ama sonunda birbirimize geri döndük. Asla ayrılmamak üzere....


BONUSLAR

BONUSLAR

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geri Dönüş Yok   { Kagehina }Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin