Asteria Elin (COMPLETED)

12

"SANDER, tama na yan hayaan mo na sila." Pilit ko padin inilalayo si Sander sa mga lalake na yun kahit pa na nagulat ako sa sinabi niya na I'm his Girl, yare sakin toh mamaya.

"We're just having fun bro!" Saad naman ng isang lalake. Mukhang balak talaga nilang asarin si Sander.

"Nagpakilala lang naman ako sakanya. Hindi ko naman alam na masama na pala makipag-kilala" ginatungan pa ni Vicente.

Hindi na ako makatiis at masungit silang sinagot.

"Sinabi ko na sayong wala akong pakielam kung magpakilala ka sakin but you insisted to know my name!at lagi mo pang hinahawakan ang kamay ko para pigilan umalis sinabi ko na ngang ayaw ko magpakilala! At kayo! Kung makatingin kayo sakin para niyo na akong hinubadan! Sa tingin niyo ba nakakatuwa kayo!? Pwede ba? Get lost!"

Inirapan ko sila at mahigpit na hinawakan ang kamay ni Sander pero ang tigas ng katawan niya ayaw akong sundan. Tumingala ako para tignan siya ng masama. Pero mas natakot pa ata ako sa awra ng mukha niya.

"Anong sabi mo Asteria? Ginawa nila sayo yun?" Nagtatagis ang ngipin niya sa galit. Umiigting ang kanyang panga at madilim ang mga mata. Biglaan niyang pinabitiw ang kamay ko at sinunggaban ng suntok si Vicente. Napahawak ako sa bibig ko dahil sa gulat lalo ng makitang susugod pa sana ulit si Sander sakanya.

Marami nang nakatingin at kumukuha ng video. Tumakbo ako para awatin si Sander.

"Gago ka! Wala kang karapatan para mangbastos ng babae! kayo din mga gago kayo! Putcha! Ni ayaw ko nga nakikitang maikli ang suot niya tapos kayo gagaguhin niyo lang!" Galit na sigaw ni Sander habang hawak-hawak ang kwelyo ni Vicente nagdurugo na ang gilid ng labi niya.

"Fuck!" Vicente got his nerves he punched Sander.

My lips widened. I immediately run to Vicente and pull away from Sander and i hardly slapped him on his face.

Nagulat ang lahat sa ginawa ko. Tahimik lang akong tao pero hindi ako papayag na siya pa ang may ganang manakit lalo na sila naman ang may ginawang kasalanan.

Hindi ko na alam ang gagawin ko sakanila. Mabuti nalang ay dumating ang mga ka teammates ni Sander at inawat silang lahat. "Chill bro!" Sander's friends said.

Lumapit ka agad ako kay Sander at pinakalma siya. Hinawakan ko ang kamay niya nang mahigpit.

"Kumalma ka nga... Tama na..... Hmm? Halika na umalis na tayo" I look at him gently.

Pinagpalit niya ang mga kamay kong nakahawak sakanya ay siya na ngayon ang nakahawak hinila niya ako ng marahan pa alis sa pwesto na yun. Ganun padin ang itsura na galit padin siya pero medyo kumalma na siya. Habang naglalakad ay nakita ko na marami na palang nanood sa pangyayari. Umiwas ako ng tingin at hinayaan nalang si Sander na dalhin ako kung saan.

Tumigil kami sa isang garden ng University na wala masyadong tao. Binatawan ni Sander ang kamay ko,tumalikod siya at hinagod ng kamay niya ang kanyang buhok pataas he looks frustrated.

"Sander, Wag kana magalit diyan" dahan-dahan akong lumapit sakanya napansin ko na may sugat ang kamao niya siguro dahil sa pagsuntok kay Vicente. Tsked! Nakakabadtrip talaga ang pangalan non.

Biglang humarap si Sander sakin. Tumigil lang siya at tahimik na nakatingin sakin.

"What?" Naiilang akong umiwas ng tingin.

Hinawakan ni Sander ang baba ko at pilit na pinaharap ulit ang mukha ko sakanya. I can see his anger on his eyes but i felt gentleness on how he looked at me.

"Speak" utos niya.

I bit my lower lip i saw him looking at my lips now. I swallowed.

"K-kase naman eh! Bakit ba ginawa mo pa yun!? Sabi ko naman na ok lang ako eh! Tignan mo may sugat ka tuloy-" i paused when he suddenly claimed my lips without hesitation. Napapikit ako at naramdaman ang lambot ng labi niya. Nang bumitaw siya sa halik ay para akong natulos sa kinatatayuan ko.

Para akong maduduling sa sobrang lapit ng mukha namin. Ang ilong niya ay nakadikit sa ilong ko pumikit siya na parang pinipigilan ang sarili sa kung ano pang magagawa niya sakin. Napakuyom na lamang ang mga kamay ko.

I hiccupped.

He hold my waist to get closer to him. He's eyes remained on my lips.

"Is that your first kiss?" He said in a husky voice.

I nodded "Y-Yes" i answered my voice was trembling.

He smirked. "Don't get closer to other man. I'm fucking jealous... baby..."

He's voice like music to my ears.

I blinked twice processing what happening in my mind.

"I-im not."

He smiled "I'll court you Asteria"

"W-why?"

"I like you."

I don't know what to say. My heart beating so fast.

"Y-you like me?" I doubt.

"Yes. I like you Asteria" He honestly said.

Why? Is he really falling for me? He likes me? But...i cant like him. Asteria you know you like him. But you cant. Think before you speak Asteria. You should need to focus to your studies right? Don't do this Asteria. Don't fall for him. But my heart says 'Like him Asteria don't be selfish to yourself.

Yeah, i know his effect on me pero I'm scared... hindi sa natatakot ako mag boyfriend it's because i can't really commit.i can't handle a relationship. Paano kung sa una lang masaya. Paano kung ngayon gusto niya ako tapos sa huli hindi na? Paano kung magsawa na siya sa ugali ko? Paano na ako kung nahulog ako ng tuluyan sakanya tapos bigla nalang niya akong iniwan? Pano ang studies ko? Parang hindi ko kaya...

I can't...

"I don't like you" Sabi ko ng hindi nakatingin sakanya.

"It's fine"

"Do you still like me?" I asked.

He nodded fast "Yes, I still like you"

"Really?"

He frowned "Why? Do you like someone else?"

I shooked my head  "Nothing"

Kinuha niya ang kamay ko at hinawakan yun ng marahan. "Then let me like you.., I'm not asking you to like me back. Just let me like you Asteria"

I smiled of what he said he really serious.

"Bigyan mo ako ng oras Sander.., pagtapos ng oras na iyon sasabihin ko ang nararamdaman ko para sayo. And you need to accept that and also my decision. Is that ok?"

"Yeah, it's alright" he softly said.

I smiled. Hinapit niya ako at niyakap, ramdam ko ang marahan niyang paghaplos sa buhok ko, hinalikan niya ang tuktok ng ulo ko. Humilig ako sa dibdib niya at hinayaan ko ang sarili ko na pakinggan ang bawat pagtibok ng puso niya.

To be continued...