Asteria Elin Cervantes Divina. A woman who have strong mind and determination, She take the liberal arts major in psychology in Louisville University , She wants to be a Psychoterapist. Asteria is smart and beautiful, all men will stop just to look...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
§§§§§§§§§§§§
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
§§§§§§§§§§§§
DISCLAIMER: This is a work of fiction, Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living dead, or actual events is purely coincidental.
Please be advised that this story contains mature themes and strong language that are not suitable for very young audiences. Read at your own risk.
This story is unedited. It might have typographical and grammatical errors, I accept criticism and opinion.
***
"Good morning. How's your day, Ms. Aspen?" I asked in a formal tone to my patient . She went to me and smiled brightly.
"It's fine. nothing happens, Doc."
"Hmm. Ok. Have a seat." I said. Umupo naman sya at nakatingin lang sa akin. Bakas sa itsura na ang pagiging kabado sanay naman ako dahil lahat ng mga pasyente ko ay ganun ang laging emosyon.
"So. Do you have remember anything about 11 years ago?"
Iniling nya ang ulo nya at bahagyang yumuko.
"Wala pa din akong naalala kahit na ano. Pero nanaginip ako at.. at sa panaginip ko lahat sila ay lalake at w-walang silang saplot habang n-nakatingin sakin." Nanginginig ang boses nya sa pagsasalita dahil sa takot.
Ipinagsiklop ko ang aking mga kamay.
"Did you see their faces? Can you describe how they look like?.." Panay ang iling nya sa tanong ko. Kaya naman wala akong magagawa kundi ang sang ayunan na muna sya.
"Its ok. Kung wala ka pang naalala sa ngayon. Maybe next time when you visit i hope ma recover mo na ang takot ng nakaraan mo."
"I'm sorry doc. Natatakot lang ako na malaman ang mga ginawa nila sa akin. Gusto ko na mabura lahat ng mga alaala na yun para sa lalaking minamahal ko ngayon. Pero ayaw ko magsinungaling sakanya mahal na mahal ko sya at gusto ko sabihin sakanya lahat-lahat kaya naman pinipilit kong alalahanin yun" maiyak-iyak na sya habang sinasabi yun.
She's blessed meron lalakeng nandyan para sakanya sa panahon na kailangan nya ng lakas para lumaban.
Mapait akong ngumiti sa naalala.
"Don't be scared to tell me of what happened to your past. You need to face it, we aren't going to solve it if you are trying to provoke yourself from erasing that memories." I said in a professional tone.
She just nodded.
Nagpaalam na kami sa isat-isa nang bumukas ang pintuan ng kuwarto kung nasaan kami ngayon. I shocked for a moment ganun din ang naging reaksyon nya ng makita nya ako.
"Lance!" Tinawag nya yung lalake at tumakbo sya don at yumakap, hinilig nya ang ulo nya sa dibdib ng lalake.
Nang magtama ang paningin namin ay parang di ako makagalaw. Ang mga mata nya ay naka tingin lang sa akin at inoobserbahan sa susunod na gagawin.
Walang nagsasalita samin tanging si Ms. Aspen lang ang pumutol ng katahimikan.
"Ahm... Doc, this is my boyfriend. Lance" Ms. Aspen is happy when she introduced me to his boyfriend.
Pansin ko ay marami ang nag iba sakanya lalo na sa pisikal na itsura. He looks really matured enough, his body is perfectly fit halata sakanya na talaga naman na nag eensayo sya. Hapit na hapit sa mga braso ang kanyang long sleeve na polo. Tinapangan ko ang loob ko at tinignan sya sa mukha, his face still the same, his charcoal eye his perfect nose and jaw is still the same.
blangko at malamig ang kanyang mga matang nakatingin sakin. Bawat segundo ay umiigting ang kanyang panga na para bang may ikinagagalit sya.
Napaisip ako. Bakit sya pa ang mukhang galit kesa sa akin. Hindi ba sya naman ang may nagawang kasalanan sakin, For the past 5 years.
Naiilang akong umiwas ng tingin sakanya.
Lumunok ako ng paulit-ulit, humugot ako ng lakas para magsalita.
"Hi. I'm her psychoterapist, nice to meet you Mr. Darwin"
I lend my hand to him. But it's too late to realize what i said. Binawi ko ang kamay ko at isinuksok nalamang sa bulsa ng robe ko.
"Mr. Darwin?... How do you know my boyfriend surname?" May pagtataka sa mukha ni Ms. Aspen habang nakatingin sakin. Humiwalay na din sya ng pagkakayakap kay Lance at binalingan ang kanyang kasintahan tinatanong narin ito sa pamamagitan ng mga mata.
