Fark etmese bile kapıda duran arabanın şoförü büyük bir özlemle genç kadını süzüyordu. Happy Lili'yi kesinlikle Pepper yerine seçerdi. Lili onun çok eski bir dostuydu ve şimdi bu halde olmalarına inanamıyordu.
Arabanın içinden Tony Stark çıkınca, L...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Nat! Bu tabağı masaya taşır mısın?"
Lili mutfaktan kızına bağırdı. Küçük kız koşarak mutfağa girdi ve tabağı alıp salona taşıdı.
Tony ile ettiği kavganın üzerinden bir buçuk hafta geçmişti. Aklına koyduğu gibi gitmemiş, burada kalmaya karar vermişti. Küçük bir ev tutup oraya yerleşmişlerdi. Şimdi ise eski arkadaşlarıyla konuşacak, ona olan nefretlerini kırmaya çalışacaktı. Şüphesiz arkadaşları beş senenin sorgusunu yapacaktı.
Çalan kapıya bakmadan önce aynanın karşısına geçip elbisesini düzeltti. Ardından koşarak kapıyı açtı. Yüzündeki mahçup gülümsemesiyle onları karşıladı.
"Ev hediyesi aldık."
Natasha elindeki poşetleri yere bıraktı. Lili sarılıp sarılmama konusunda çekingendi. Natasha onun bu halini görüp, bütün kırgınlıklarını bir kenara bırakıp arkadaşına sarıldı. Uzun bir süre sarılı kaldılar. Lili dolu gözlerini saklamak için büyük bir çaba göstermişti ayrılırken.
"Buyurun içeriye geçin."
Herkes sofraya oturduğunda Lili bardaklarına su doldurup çocukların tabağını hazırladı.
"Bunlar bitecek."
Çocukların mızmızlanmasını duymadan geri yerine oturdu. Yemeğini yerken kafasını kaldırmamıştı.
"Yaran nasıl?"
Lili elindeki bıçağı bırakıp kafasını kaldırdı. Bruce kırgın ya da kızgın bakmıyordu. Bütün geçmişi geride bırakıp sohbet etmeye çalışıyordu.
"İyi."
"Anne?"
Lili aniden kafasını oğluna çevirdi. Masanın ortasındaki tuza yetişmeye çalışıyordu.
"Al bakalım."
Ondan önce davranıp tuzluğu uzattı Steve. Lili yarım bir gülümseme sunup geri tabağına döndü.
"Konuşalım."
Natasha'nın sert sesiyle yutkundu. Zamanı geldi.
"Çocuklar, içeriye gidin bizim konuşmamız gereken konular var."
Koşarak odadan çıktılar. Lili derin bir nefes alıp arkasına yaslandı.
"Ben..."
Genç kadın gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Sorgulayıcı gözlerin hapsindeydi.
"O zamanlar güçlerim kontrolden çıkmıştı. Habire size zarar veriyordum. Psikolojim hiç iyi değildi. Kendimi suçlu hissediyordum."
Tek tek arkadaşlarının gözlerine baktı. Hepsi büyük bir ciddiyetle onu dinliyordu ki bu durum onun istemsizce yutkunmasına sebep oldu.
