Hızla sarsılmam ile gözlerimi açmıştım. Derin nefesler alırken etrafıma bakmıştım herkes uyuyordu. Muhtmelen arba taşın üstünden geçmişti
Gene kabus görmüştüm ancak hatırlamıyordum. Uyuyamayacağımı anladığımda ayağı kalkmış ve arabayı süren markın yanındaki yolcu koltuğuna oturmuştum
"Uyku tutmadı mı?"
Kafamı hayır manasında sallamış bozulmuş saçımı salmış ve tekrar toplamıştım. Önüme gelen petçemleri zar zor kulak arkama sıkıştırmıştım
"Tam tanışamadık ben daphne"
"Bende mark."
Markı bir süzmüştüm otursa bile oldukça belli olan uzun boyu biraz koyu teni ve olgun yüzü oldukça çekici gözüküyordu
"Kaç yaşındasın? Ben 17"
"22 yaşındayım"
Kendimden olgun kişilerle konuşmayı seviyordum. Hatta eskiden arkadaşlarım birlikte sohbet ederken yaşlı bir garsonla oturup sohbet ederdim. Konuları daha ilgi çekici gelirdi bana
"Eee alışabildin mi bu hayata"
Omuz silktim
"Gibi gibi ama hafıza kaybı geçiriyormuş gibi hissediyorum"
Kaşlarını çatmış ve gülerken konuşmuştu
"Hafıza kaybı?"
Başımı sallamış yolu izlemeye deavm etmiştim
"Hmhm. Hergün. Abartısız her uyuduğumda kabus görüyorum ancak unutuyorum. Bir yerlere gidiyorum bir hisse kapılıp ancak oraya geldiğimde bir süre geçiriyorum ama o geçirdiğim süre tamamen zihnimden siliniyor. Sanki kimsenin görmediği şeyler görüyorum. Çok saçma..."
Mark gülmüştü bu sözlerime
"Hey sana deli veya şizofreni tehşisi konuldu mu?"
Gülümsemiş göz devirmiştim
"Ne alaka"
Mark arabayı kenara çekmişti. Uykulu olduğunu ve kestireceğini söylemişti. Kamyon kapalı olduğu için claranın yanına kıvrılıp bende uyumuştum
_______________________
Birisinin beni izlediğini hissederek uyandım. Sırtımdaki bakışları hissediyordum yavaşça arkama döndüğümde kimsenin uyanmadığını gördüm ama hala sanki biri bana dik dik bakıyordu bakışlarımı yavaşça kamyonun camına çıkardım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yanımda yatan clarayı sarstığımda yaratık bir anda kaçmıştı. Elim ayağım titrerken uyanmayan claraya bakmıştım. Onu uyandırmaktan vazgeçip yavaşça cama doğru yürümeye başladım. Ortam bomboş olduğundan adım seslerim duyuluyordu. Ve etrafta loş bir ışık vardı. Telefon fenerimi açıp cama doğru ilerlemiştim
