က်ိန္းစပ္စပ္၊စပ္ျဖင္းျဖင္း မ်က္လံုးေတြကို ပြတ္သပ္ရင္း ေစရိုးရာ ႏိုးထ လာခဲ့တယ္။ခုတင္ေပၚ ငုတ္တုပ္ထိုင္ရင္းနဲ႔မွ သူ ခဏတာ ေတြေဝ သြားတယ္။
တဆိတ္ သူေသၿပီးသြားၿပီမဟုတ္လား။
ဟုတ္တယ္ သူေသၿပီးသြားၿပီ။မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ သိပ္လွတဲ့ ဗ်ူဟာေၾကာင့္ သူေသခဲ့ရတာ။
သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးက သူ႔ကို လွလွပပ လွည့္စားခဲ့တာ။
"သိပ္ေတာ္တယ္ ျမယြန္းျမတ္ မင္းခ်စ္ရတဲ့ လူရဲ့ လက္နဲ႔ ငါ့ကို ေသေစခဲ့တယ္ေပါ့"
ကလင္ ကလင္ ကလင္
စားပြဲေပၚက ႏိႈးစက္ အသံေၾကာင့္ သူ
လန္႔ျဖန္႔သြားတယ္။
တဆိတ္ ဒါ ငရဲျပည္လား၊နတ္ျပည္လား။
စားပြဲေပၚကို သူလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ဟင္ ဒါ ဒါ ငါ့စားပြဲပဲ"
သိပ္သပ္ရပ္လွတဲ့ သူ႔စားပြဲေပၚက ႏိႈးစက္နာရီ အနက္ေရာင္ေလး။
သူမတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး အခန္းပတ္ပတ္လည္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ဒါငါ့အခန္း"
သူမယံုႏိုင္စြာ အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီး အျပင္ေျပးထြက္လိုက္တယ္။
"ဒါငါ့အိမ္"
ေလွကားရင္းမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ရင္းနဲ႔မွ
သူေခါင္းကို ခပ္ျပင္းျပင္း ခါရမ္းလိုက္တယ္။
"မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး ငါကေသၿပီးသြားၿပီေလ"
သူနားမလည္ႏိုင္စြာ နားထင္ေၾကာကို
ခပ္ျပင္းျပင္း ပြတ္ေခ်မိတယ္။
"ေစ သားေလးဒီမွာ ဘာလို႔ ဒူးေထာက္ေနတာလဲ"
"ေဖေဖ!"
သူေျပးဖက္လိုက္မိတယ္။အတန္ၾကာမွ ေဖေဖ့ဘက္က သူ႔ကို ျပန္လည္ သိုင္းဖက္လာတယ္။ေဖေဖလည္း အံ့အား
သင့္ေနတယ္ ထင္ပါရဲ့။သူအရင္က တစ္ခါေလးေတာင္မွ ေဖေဖနဲ႔ မရင္းႏွီးခဲ့ပဲေလ။
"သား ေနသာရဲ့လား"
"သား သားဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ ေဖေဖ"
"သား ဖ်ားေနတာေလ"
"ဖ်ားေနတာ ဘာလို႔ဖ်ား..."
ေဖေဖက သူ႔နဖူးကို လက္ျဖင့္စမ္းလိုက္ရင္း
"အဖ်ားက်သြားပါၿပီကြ တဆိတ္
သားေခါင္းေတြ ဘာေတြမ်ား ထိမိသြားေသးလား"
YOU ARE READING
Villain(or)reborn(Completed)
Romanceပုံကတော့ Pinterest ကပါ😁။Own creation လေးပါ။ ဖြေးဖြေးလေး up သွားမှာပါ။အရေးအသား မပြေမပြစ် ဖြစ်ခဲ့ရင် Lary ကိုသာ လာသတ်ကြပါ။ ဝါရင့် စာရေးဆရာကြီးတွေရဲ့ fic များနှင့် တိုက်ဆိုင်သွားပါက နားလည် ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါရန် ကြိုတင် တောင်းပန်အပ်ပါသည်။Lary က စိတ်ကူးယ...
