Midnight Inescapable Passion (Everlast Series #1)

Chapter 6

Chapter 6
Pretend

"The molecular formula C2H4O can be converted into three-line bond Kekulé structures that are consistent with valence rules."

I listened to our professor as she explained the problem. Nakatayo man ako ay pinipilit ko pa rin na huwag manghina ang tuhod dahil sa lamig at kaba na nararamdaman.

She then presented five different Kekulé structures before looking back at me, "Which one of these Kekulé structures is inconsistent with valence rules?"

I look at it carefully. I'm torn between structure C and structure B. Sinuri ko muli ang istraktura ng dalawa bago sumagot.

"C, ma'am."

"Explain why the structure of C is inconsistent with valence rules."

"Carbon can only have eight valence electrons. However, the carbon bonded to the oxygen atom in Kekulé structure C has 10 valence electrons or is pentavalent. Furthermore, the other remaining Kekulé structures presented have 6 valence electrons only."

I was happy when I got the correct answer. May grades na agad ako na matino for recitations. Pero hindi pa rin mapalagay ang isip ko sa ibang mga bagay.

Hindi kagaya ng nakasanayan, walang gana akong umuwi sa condo. It was as if I have no energy left to socialize to other people. Bigla akong inantok bigla.

Isang linggo na ang nakakalipas simula nang makausap ko si Vaundrick at magmula noon ay hindi na nawala sa isip ko ang mga bagay na maari kong gawin para makawala sa kasalan. May naisip akong solusyon ngunit malabong mapapayag ko si Vaundrick doon.

Mukhang tama siya. Baka talagang pagkumbinsi nalang sa amin mga magulang ang makakatapos ng lahat ng ito? Ngunit sa tuwing iniisip ko iyon ay nakikita ko ang imahe ng aking ama, dahilan para mapabalik na naman ako sa konklusyon ko na magiging palpak lang ito. Ngayon palang, I'm sure that he won't agree. So, what can I do now?

Tumunog ang phone na nasa tabi ko at nakitang ang blockmate ko lang ito na nagtatanong kung kailan matutuloy ang panonood namin ng sine. Isang buwan ko na itong hindi napagbibigyan dahil naging busy sa klase. Napairap ako sa kawalan. Wag ka na muna dumagdag sa mga iniisip ko. Sinagot ko nalang na hindi pa rin ako p'wede at sasabihan ko nalang siya kung may available time na ako.

I sighed. Sana ganoon lang kadali gumawa ng lahat ng mga desisyon. At sana hindi rin nakakatakot na sumugal sa isang desisyon.

Wala akong mapagtanungan ng tulong dahil wala pa rin naman akong sinasabihan ng tungkol dito. Mas gusto kong magsalita patungkol sa bagay na ito kapag may solusyon na akong nahanap.

I groaned out of frustration. Pilit pumapasok sa utak ko ang nag-iisang solusyon na naiisip ko. Think again, Ryamara! Vaundrick won't agree to that! Hindi nga siya pumayag sa nauna kaya malamang ay hindi rin siya papayag dito! Halos pagulung-gulong na ako sa kama kakaisip ng iba pang mga p'wedeng gawin pero bumabalik lang ako sa desisyon na iyon.

I look at my digital clock and back to the empty ceiling of my room again. Pinipigilan ko ang sarili ko sa pagkuha ng phone dahil may nagsasabi sa sarili ko na pilitin si Vaundrick sa desisyong naiisip ko.

Nang hindi na ako nakatiis ay hinablot ko na ang phone ko at tinawagan ang numero ni Vaundrick. I don't care what you say now. I have to convince you for real this time!

"Hello?" He answered with a loud car engines in the background.

"Hello. Where are you?"

"I'm in Rosario."

Rosario, Batangas? That's quite far from here. Napatingin ako sa orasan at binilang na ang mga oras na makakarating ako doon kung sakaling puntahan ko siya.