Be my Life Partner [[ Completed ]]

Episode 21

Zawgyi ***

"ခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သိထားလဲ..ေျပာျပဦး..ကြ်န္ေတာ္ သိခ်င္တယ္"

အယ္လ္ဖီက ဘရူႏိုကို အေမႊးၿဖီးေပးေနရင္း ငါးကန္အုတ္ေဘာင္ေပၚတြင္ ထိုင္ေနေသာ အယ္လ္ဖန္အား လွမ္းေမးသည္။

"ကေလး ဘယ္ကေနစသိခ်င္လဲ"

အယ္လ္ဖီက မသိမသာေလး ျပံဳးလိုက္သည္။ မထင္မရွား ပါးခ်ိဳင့္တစ္ဖက္ေလးက ခ်ိဳင့္ဝင္သြား၏။ မ်က္မွန္ကိုင္းေလးအား ပင့္တင္လိုက္သည္ကို အယ္လ္ဖန္တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနမိသည္။

"ကြ်န္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို သတိထားမိတဲ့အခ်ိန္က ကြ်န္ေတာ့္ cafe မွာေလ..ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ေနရာကို ဝင္ထိုင္ေနတုန္းက စတာပဲ"

အယ္လ္ဖန္မွာ အသည္းယားစြာျဖင့္ အယ္လ္ဖီ၏ ေခါင္းလံုးလံုးေလးအား ဖြသပ္ေပး၏။

"အင္း..ကုိယ္ေျပာျပမယ္"

အယ္လ္ဖီက သူ႔အားၾကည့္ရင္း
စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနဟန္။

"လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္က မွတ္မိလား..ကေလးေမေမဆံုးတဲ့ေန႔ ထင္တယ္..ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ကေလးက စိုးရိမ္တႀကီး ေျပးေနတုန္းက..ကိုယ့္ေရွ႕မွာ မ်က္မွန္ျပဳတ္က်တာေလ"

အယ္လ္ဖီ၏ မ်က္ဝန္းညိဳေလးထဲ ဝမ္းနည္းျခင္းအရိပ္အေယာင္တို႔က ျဖတ္ေျပးသြား၏။ သို႔ေသာ္လည္း တစ္ခဏသာ။

"ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မိလာသလိုပဲ..အဲ့တုန္းက ကြ်န္ေတာ္ အသက္ေတာင္ မျပည့္ေသးဘူး..ခင္ဗ်ားက!"

သူ႔အား လက္ညိဳးထိုးကာ မ်က္ေမွာင္ကုတ္သြားပါေသာ အယ္လ္ဖီအား တျမတ္တႏိုးၾကည့္ရင္းရယ္လိုက္သည္။

"ဟိတ္! ေလၽွာက္မေတြးနဲ႔..အဲ့တုန္းက ကိုယ္က မင္းေလးကို စၿပီး စိတ္ဝင္စားရံုေလးပဲ"

မယံုသလို မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းကာ စိုက္ၾကည့္ျပန္ေသာ ကေလးငယ္။ ဘယ္သူမွ မေတြ႕ေအာင္ ဖြက္ထားခ်င္မိ၏။

"ဆက္ေျပာျပေလ"

"ေနာက္က်ေတာ့ ကေလးကို သမၼတႀကီးရဲ႕ ညစာစားပြဲမွာ ထပ္ေတြ႕တယ္..ကေလးက suit အျဖဴေလးနဲ႔ သိပ္ကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနခဲ့တာ"