WHISPER OF WIND (COMPLETE ‼️✔️✔️✔️)

WOW:RBa-05

'SHE'S BACK'

Chapter 05

------***------

Akira POV...

Naglalakad ako ngayon hallway habang nakikinig sa headphone papunta ng room namin.

At kung tatanungin nyo kung nasaan si trixie ai hindi ko alam ni hindi nga yun nag text sa akin nung makauwi ako sa bahay pati yung text kong goodnight hindi na nagreply sa akin.

Ganun yun palagi pag malalim ang iniisip nawawalan ng sarili kakaisip nun minsan nga natutulala nalang bigla ni hindi man lang naimik.

Medyo di pa ako nakatulog ng dahil sa homework na tinatapos ko sa history subject namin.

Nakikinig ako ng kantang *Ako naman muna by Angela Ken*. Isa ito sa mga paburito kong kanta pag magisa ako at walang magawa. Ang ganda kasi nyang pakinggan yung boses nyang ang calm pakinggan at parang mapapasabay ka pag narinig mo ito.

Nagulat nalang ako ng biglang may bumangga sa akin. Lahat tuloy ng librong dala ko ay nahulog sa sahig.

"SORRY" hinging patawad ko sa nabangga ko... di ko na tinangkang tingnan yung itsura ng nabangga ko ng pulutin ko yung mga nalaglag na libro sa sahig.

Nabigla ako ng nakaramdam ako ng malamig na tubig sa aking ulo.
Lahat tuloy ng mga estudyante ay napahinto sa paglalakad at Napatingin sa amin.

"SORRY your face" may diing pag kakasabi nito sa salitang sorry.
Na agad na kina angat ng aking ulo upang tingnan kung sino ito.

"M-mitch?" tanging nasabi ko ng makita ito na may hawak hawak na plastic ng tubig. Pati rin yung tatlong kasama nito dati sa Cafeteria.

(a/n:Nasa chapter 02 po yun.)

I think mga alipores nya ito. Haysss gulo na naman ito.

"ohhh parang gulat ka ata... Na miss mo ba ako?" nakangising sabi nito.

"At saka pala gusto ko lang pagbayarin ka sa nangyari sa akin kung hindi dahil sayo hindi ako ako mapupunta sa bwiset na hospital!" galit na sabu nito ulit.

Nanginig naman ako sa takot dahil sa sinabi nito. Ayuko ng gulo pero bakit lapit ng lapit parin sila sa akin... Wala naman akong ginawa sa kanila hindi ko alam kung bakit human tong sa ganito yung paninisi nila sa akin, hindi ko nga alam yung nangyari 3 years ago wala akong alam pero ganun nalang nila ako tratohin sa tatlong taon iniiwas ko tung mangyari pero lapit naman ng lapit yung gulo sa akin.

Aalis na sana ako dahil ayuko ng gulo nang biglang hawakan ng mga alipores ni mitch yung dalawa kung kamay.

Napasinghap na naman ang ibang estudyante na kanina pa pala nanonood sa amin halos palibutan na kami ng mga yun,Nakakarinig na din ako ng bulungbulongan nila yung iba nagawa sa akin... Ang iba gusto akong tulongan pero ayaw namang madamay at baka paginitan din sila ni mitch tas yung iba tuwang tuwa pang makita ako na binubully ni mitch.

"Bitawan nyo ako... Ayuko ng gulo please" pagmamakaawa ko dito bat ba kasi ako napunta sa setwasyong toh.

"At sa tingin mo maaawa ako sa sayo? Pwess hindi, mas maturuwa pa nga akong nakikita kang nahihirapan. Kulang pa yan sa ginawa mo kay hake!!!" galit na sigaw nito sa akin pag narinig mo yung sigaw nito pati siguro tutuli mo lalabas sa lakas ng boses nito.

Napayuko ako ng maramdaman kung namamanhid yung pisngi ko hindi ko man lang namalayang nasampal na nya pala ako.

" ang sakit nun "