WHISPER OF WIND (COMPLETE ‼️✔️✔️✔️)

WOW :RBa-25

'PAIN!'

Chapter 25

-----***-----

1 weeks had past at hanggang ngayon, ai. Nandito parin ako sa mala empyernong lugar na ito. I'm still can't talk, can't see because of the dark surroundings and I have a wounds all po ver my body. Nanghihina ako dahil sa mga pasa kung natamo kina Tiffany and jake.

Araw araw nila akong sinasaktan, araw araw akong may sugat na natatamo at sa bawat araw ay nadadagdagan ang mga pasa ko sa katawan. Hinanghina na ang lahat ng aking katawan,walabg wala na ako ng lakas para lumaban pa. Sa bawat araw na pinapahirapan at sinasaktan ako ay unti unti rin aking nawawalan ng pag asang makakalaya pa ako mula sa lugar na ito.
Ft

Pagod na pagod na ako sa pagpapahirap nila sa akin. I want to surrender my life now. Pero sa tuwing nagiisip ko ang mga mamamayan ng Aerosphere ay nagbabago ang isip kung lumaban muli at wag sumuko.

Pero napapaisip ako. Nasan ni si Ace? Bakit hanggang ngayon wala parin Sya dito. Bakit hanggang ngayon ay hindi nya man lang ako sinasagip mula sa paghihirap nila Tiffany sa akin. Minsan napapaisip nalang ako kung talagang mahal nya talaga ako. Gusto kung questionin yung pagmamahal nya sa akin na hindi ko dapat iniisip dahil kung alam mung mahal ka at may tiwala ka sa taong mahal mo ay hindi ka mag dadalawang isip na paniwalaan yung sinabi nyang mahal ka nya.

Pero hanggang kailan pa ba ako maghihintay? Hanggang kailan pa ako magtitiis sa kamay ng kalaban... Nang taong nagpapahirap sa akin.

Unti unting nagsipatak ang aking mga luha ng maramdaman ang pang dalawangpo't anim na palu ng latigo sa aking likuran. Kung dati ay bugbug lang ang natatamo ko sa kanila ngayon ay isang hagupit ng latigo na ang kaharap ko ngayon. Kahit hindi ko man nakikita ang paligid ay alam ko parin kong sino ang lumalatigo sa akin dahil na rin sa lakas ng mga pako nito sa likuran ko.

Talang tinutoo nito ang sinabi nitong gagawin nya sa akin ang paghihirap na dinanas nya din mula sa kamay ni Ace. Hindi ko naman kasalanan na mahuhumaling pala sa akin si jake to the point na muntikan nya na akong magahasa dati. You read it right?! Muntikan nya na akong magalaw kaya siguro yun yung dahilan na pinahirapan sya ni Ace na akala naming lahat at nasa hospital lang ito para magpagaling sa mga suntok ni kuya Ash yun pala ang pinapahirapan ito sa muntikan pag kuha ng ka inosentehan ko.

Naguguluhan na ako sa pangyayari. Why I'm experiencing this kind of situation. Naging mabait naman ako sa diyos. Bakit pinapahirapan ako ng ganito?!

Nawalan ako ng balanse ng dahil sa pang lalatigo sa akin at unti unting napadapa sa sahig. Pero hindi parin ako tinigilan ni jake sa pang lalatigo sa akin at patuloy parin ako nitong hinahampas. Hinang hina na ang katawan ko parang unti unti nang sumusuko ang katawan ko kahit lumaban pa ako ay hindi na kaya ng katawan ko.

Kahit gugustuhin ko mang makawala sa mala empyernong lugar na ito. Ay hindi na kaya ng katawan ko. Limampo't siyam na latigo na ang natatanggap ko. Tanging pagbibulang nalang ata ang kaya kung gawin. Tila binibilang yung buhay na natitira sa akin. Ramdam ko na rin ang pagbigat ng takulap ng aking mga mata.

Di ko na kaya...I'm sorry Ace.
I can't make it.

Samantalang habang unti unti nang pumipikit ang mga mata ni Akira ay sya namang unti unting pagkaubos ng mga kampon ng kalaban. Unti unting naglalaho ang mga katawan ng mga taong bantay sa labas.

Walang tinitirang buhay ang isang grupo ng magkakaibigan. Nagpapakawala lang sila ng mga kapangyarihan nila Tila ba wala silang paki kung sinong tama an ng mga kapangyarihan nila. Habang ang isang binatang nangungulila na sa kanyang mahal ay madilim at puno ng galit na sumusugod sa kanyang nadadaan.