Soğuk Gece Masalı(DÜZENLENİYOR)

11-Küçük bi öpücük

(MULTİMEDIA-EYMEN)

Daha ne olduğunu anlayamadan Eymen, Emreye bi yumruk daha indirdi.
"Eymen, lütfen dur artık."

Diyebildim sadece fakat sesim o kadar güçsüz ve titrek çıkmıştı ki, Eymenin duyduğundan emin bile değilim.
"Sen kimsinde Sidelyaya dokunmaya cesaret ediyorsun."

Eymeni ilk defa bu kadar sinirli görüyorum, Emrenin yerinde olmak istemezdim ama Emrede bu durumdan pek etkilenmiş gibi durmuyor yine o pis gülüşüyle Eymene karşılık veriyor ve bu Eymeni daha da sinirlendiriyor.
"Bir daha seni bu kızın etrafında görmeyeyim yoksa bukadarla kurtulamazsın, şimdi çık dışarı!"

Eymen öyle bi bağırmıştı ki ben bile yerimden sıçradım Emre ise çok rahattı hiç birşey söylemeden bahçenin kapısından çıktı, biraz yürüdükten sonra arkasını dönüp "Görüşürüz Güzelim." diye bağırdı.

Eymen tam peşinden gidecekti ki kolundan tuttum ve "Lütfen." diyebildim sadece.

Emrenin son söylediği lafa daha da sinirlendiği belli oluyordu ama benim bi suçum yoktu ki.
"Gir içeri Sidelya!"
"Ama Eymen benim bi suçum yok, kendisi geldi."

Yalvarır gözlerle Eymene öylece baktım, ama onun yüzündeki siniri görebiliyordum geçmiceğini bildiğim için ikiletmeden eve girdim ve arkamdan oda içeri girip kapıyı sertçe kapattı.
"Sana nasıl dokunmasına izin verirsin Sidelya, gerçekten anlamıyorum."

Benim elimde değildi ki hayvan herif birden beni duvara yapıştırdı onun gücü karşısında ne yapabilirdim zaten elimden geldiği kadar kurtulmaya çalıştım, bunu Eymen neden anlamıyor ki.
"Sidelya bana cevap ver!"
"Kim olduğunu bilmiyorum, bigün parkta yürüyüşe çıkmıştım birden yanıma geldi saçma sapan konuştu."

Eymene gerçeği anlatamazdım yalan söylemekde istemiyorum ama buna mecburum, ya Emre Eymene zarar verirse bunlarıda düşünmem lazım kimsenin benim yüzümden zor  durumda kalmasını istemem.
"Şimdilik bu dediğine inanıyorum ama bu konu burada kapanmadı küçük hanım."

Dedikten sonra bana doğru eğildi ve yanağıma küçük bir öpücük kondurdu, bunu yapmasıyla birlikte kızarmam bir olmuştu ilk defa bi erkek beni öpmüştü o yüzden çok utanmıştım birşey de diyemedim zaten Eymene, teşekkür bile edemedim ki oda birşey demeden gitti zaten.

Eymen beni öptü evet cidden Eymen beni öpmüştü hala inanamıyorum.

Allahtan evde annemler de yoktu o zaman herşey daha da kötü olurdu.

Çantamı kenara bırakıp odama çıktım okadar yorgun hissediyordum ki dinlenmeye gerçekten çok ihtiyacım vardı, yatağıma uzanıp Eymenin benim için yaptıklarını düşünmeye başladım bu çocuk gerçekten beni seviyordu galiba ama ben ona karşı ne hissediyorum bilmiyorum çünkü daha önce yaşamadığım şeyleri yaşıyorum zaman geçtikçe elbet bende ne hissettiğimi anlayabileceğim.

Telefonumun mesaj sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım, ekranda numara çıkınca birden içimi bi korku sardı yoksa Emre numaramımı bulmuştu, korkuyla mesajı açtım ve mesajı okuduğum anda gülmeye başladım hatta mutluluktan kalkıp dans bile edebilirdim mesaj Eymendendi;
''Yarın sabah 8 de sizin evin ordaki parkta ol sana bir süprizim var :)''