Soğuk Gece Masalı(DÜZENLENİYOR)

4-Gizli Fotoğraflar

Başım ciddi şekilde ağrıyordu.

Bugün ne kadar çok eğlensemde bir o kadarda yorulmuştum. Ama herşeye rağmen bana çok iyi gelmişti bu süpriz.

Buğlem iyiki var. O olmasaydı bunları atlatabilirmiydim bilmiyorum.

Ama şuan farklı bir problemimim var yatağımın üstündeki kutu hala açılmayı bekliyor. Tabiki bende açacak cesaret olmadığı için belki günlerce öyle orada duracaktı.

Ne güzel o an açacaktım ama Buğlem sağolsun herşeyi mahvetti.

Acaba içinden ne çıkacak kesin açtığım anda gözüme bir yumruk yiyecektim.

Ancak böyle bi kötü şaka olabilirdi zaten.

Öyle yakışıklı bir çocuk bana neden güzel birşey alsınki çok saçma.

Yarın okulda Buğleme açtırmak güzel bir fikir aslında en azından yumruğu ben yememiş olurum.

O çocuğu daha önce okulda falan da görmedim. Okuldan değilse nerden tanıyor beni, doğum günümü nerden biliyor, o cafede kutlanacağını nerden biliyordu.

Aman çokta önemli birşey değildi zaten kimse kim sanki gelip beni sevecekte çok büyük bir aşk yaşayacağız, altı üstü kötü bir şaka.

O yüzden açıp boşuna gerilmeye gerek yok.

En iyisi uyumak zaten yeterince yorgunum sabah erkenden kalkıp okula gitmek var birde Allahtan sınav yok. Yoksa bu kafayla en fazla 10 falan alırdım herhalde.

Kutuyu dolabımın içine saklayıp kendimi uykuya bıraktım.

Alarmın iğrenç sesini duyunca kafamı yastığa gömdüm uyanmak istemiyordum. Daha uykumu alamamıştım bıraksalar bütün gün uyurdum bu çok netti.

Bu iğrenç sese daha fazla dayanamayıp kalktım, elimi yüzümü yıkadıktan sonra okul kıyafetlerimi giydim, saçlarımı tarayıp birşeyler atıştırdıktan sonra evden çıktım.

Hava bugün buz gibiydi. Okula yürürken ellerim dondu keşke eldivenlerimi alsaydım. Sınıfa girdiğimde sıcak hava yüzüme çarptı, hemen içim ısındı.

Buğlemle Efeyi gördüğümde şaşırdım. Öylece onlara bakakaldım.

Efe Buğlemin montunu çıkarıp askıya asmıştı, içimden "Oha çocuktaki kibarlığa bak" diye söylendim. Üstelik daha çıkmıyorlardı bile çıksalar Efe daha neler neler yapardı düşünemiyorum.

Buğlem beni görünce gülümseyip yanıma geldi.

-Naber Sidelya?

-Ben iyiyimde size ne oluyor böyle?

-Bilmiyorumki. Dünden beri böyle, kibarlıkta rekor kıracak Beyefendi.

-Yakında siz çıkarsınız demedi deme bak.

-Ay inşallah ya.

Hoca içeri girdiğinde herkes yerlerine geçti. Buğlem Canı benim yanıma atarak Efenin yanına geçmişti bile.

Yine ne işler çeviriyordu bu kız.

Dün olanlardan haberi bile yoktu, Efeyle uğraşıp duruyordu. Şu ders hemen bitsede Buğleme herşeyi anlatsam sonrada okul çıkışı bize gidip birlikte kutuyu açsak.

Okula getirseydim şimdi herkes başımıza gelip "O ne, o ne?" diye sorup durcaklardı, en nefret ettiğim şey.

Bu adamı gördükçe okuldan nefret ediyorum ya. Geçen seneki yaşadığımız olay hala aklımın bi köşesinde, nefret etmemek mümkün değil ki.