19.04.2013- Cuma
Bugün yazmamın sebebi Alaz Eda'yla konuştu. Benim durumum hakkında kavga ettiler. Kavga ederken Alaz bir şey söyledi. Yazmak bile istemiyorum. Yine kaybetti beni. Engellemiştim bugün, yine mal gibi bir iki saat sonra kaldırdım. Sonra Eda annesiyle dışarı çıktı. Bende Eda ' nın hesabından Alaz'la konuştum, Eda gibi. "Hayal nasıl?" diye sordu. Durumumu anlattım. Sadece "Tamam sağol." dedi. Niye sordun dediğimde öylesine sordum ona söyleme dedi. Ondan nefret ediyorum. Keşke hiç tanışmasaydık. Keşke ölseydim. Hiç aşık olmasaydım. Aptaldım ben. Alaz'a bağımlı olan bir aptal. Bir daha yazmaz biliyorum. Artık istemiyorum da zaten. Yoruldum, bitirildim. İki gündür başım çatlıyordu. İlaç alsam da geçmiyordu.
Çok zor geliyordu. İnan son gücümle dayanmaya çalışıyordum. Ama yokluğunun ne kadar acizce ve acı veren bir şey olduğunu bilemezdi ki.
Her şeyden önce ilk defa bu kadar acı çekiyordum. Bilmiyorum. Artık herkes Alaz'ı dinlemekten bıktı. Biliyorum çektiğim acı hiç bitmeyecek. Ama bir daha gelirse ve tekrar giderse bu sefer toparlanamam. Kalbim bomboştu sanki, içine kimseyi alamıyordum. Onu da çıkartamıyordum. Ne yapacağım nasıl devam edeceğim bilmiyordum. Her gün aklımda o vardı. Bırakışı vardı. Eskisi gibi samimi olamayız deyişi vardı. Beni terk edişi vardı. Ve ben hergün ölüyordum. Ne olur biri karşıma çıksın ve beni iyileştirsin.
22.04.1013- Pazartesi 18.22
Beni bırakalı bir hafta olmuştu. Beni öldürüyordu. Ne olur geri gelsin dayanamıyordum. Biliyorum gelmeyecek. Belki de çoktan unutmuştur. Bugün herkes birbiriyle barıştı. Ben çok yalnızdım. Onu özledim. Bir keresinde 8 saat konuşamamıştık sonra o 171 tane mesaj atmıştı ya onu Eda'ya anlattım. Neden ağlatıyor beni? O bana kıyamazdı. Herkesin yanında biri varken o neden gelmiyor yanıma? Sevmiyor. Ama görsün işte onu unutamıyorum. Elimden aldılar onu geri de vermiyorlar. Ne yapacağım ben? Ne onu unutabiliyorum ne de o bana geri geliyor.
20.01
O da özlüyor muydu beni? Eda onu unutmam gerektiğini söylüyordu. Çünkü o da gelmeyeceğini biliyordu. Onu olan aşkım hastalığa dönüştü galiba.
Hani 6.sınıfta aynı sınıftaydık ya, kavga etmiştik. O gözüme hayvan gibi vurmuştu. Sonra gözün nasıl oldu diye dibime girip gözüme bakıyordu.
Sonra bir gün arkamdan gelip gözlerimi kapatmıştı. " Ben kimim?" Dediğinde bilememiştim. Arkadan Ayşe'yle Melisa göz kırpmıştı. O zamanlar onu böyle seveceğimi, nefret edeceğimi, ölesiye özleyeceğimi bilmiyordum. O da benim gibi bir belaya bulaşacağını bilmiyordu tabi. Herkes birbirini affetmiş, barışmışlardı. Bizde barışsak, eskisi gibi olsak. Bizim için ikinci bir şans olur muydu? Herkes o kadar kötü şeye rağmen birbirini affederdi, biz neden sarılamıyorduk?
Sevmiyorum desin ki unutayım. Sevmiyorum desin ki en azından içimdeki umut bitsin artık. Her gün yanıp kül olduğumu görmüyor muydu? Onu ne kadar çok sevdiğimi herkes anlamıştı. Unutturmaya çalışmaktan vazgeçmişlerdi.
Aslında eğer gelirse ne yapacağımı da bilmiyordum. Tek istediğim ona bir kez sarılmaktı. Keşke ona gerçekten veda edebilseydim. Edemezdim ki, onsuzluğa dayanamıyordum. O da bunu çok iyi biliyordu.
Yine de özlemiştim. Vazgeçmesin benden, bizden.ARKADAŞLAR BÖLÜM ÇOK GEÇ GELDİ BU YÜZDEN ÖZÜR DİLERİM. BİLGİSAYARIM ŞARJ OLMADIĞI İÇİN GEÇ YAZDIM. DİĞER HİKAYELERDE DE AYNI DURUM FAKAT ORDİNARYİNLOVE BAYA GECİKTİ. İÇİME DE BU BÖLÜM PEK SİNMEDİ. NEYSE SONUNDA SİZLERLE. ARKADAŞLAR LÜTFEN YORUM YAPIN. ZOR BİR ŞEY DEĞİL. DÜŞÜNCELERİNİZİ ÇOK AMA ÇOK MERAK EDİYORUM. NEYSE SİZE İYİ BİR HABER VEREYİM. BU HİKAYE SANIRIM 100+ BÖLÜM OLACAK. ÇÜNKÜ BAYA YAŞANAN OLAY VE DEVAM EDEN BİR İLİŞKİ VAR. SİZİİİİ ÇOK SEVİYORUM. BENİ SEVİN.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ordinaryinlove (Askıda)
RomanceGerçekle kıyaslanamayacak kadar tutkulu, büyüleyici, anormal, ve ruhsal.