Ordinaryinlove (Askıda)

BÖLÜM 5 ; The & End

Hiçbir zaman iradeli bir kız olamadım. "Hayır" kelimesini bile 2 saniye kullanabiliyordum. Ki aşıkken reddetmek , irademe güvenmek daha zor olurdu. Söylediklerine inanmamama rağmen Alaz'la barıştım.Ondan hoşlanıyordum, hatta hoşlanmanın biraz ötesindeydim. Ama asıl acı olan bana yaşattığı hayal kırıklığıydı. Ona kimseye güvenmediğim kadar güvenmiştim.Ama o bunu bir çırpıda yıktı. Nasıl geri gelir güvenim bilmiyordum.Geri gelirmi onu bile bilmezken gururumu yok sayıp çoktan onu affetmiştim.

O günden sonra aramıza soğukluk girdi. Kötü değildik ama iyi de sayılmazdık. Kötünün iyisiydik yani. Yine buluşuyorduk her gün ve ben gittikçe daha çok bağlanıyordum. İçimde ayrı bir Alaz vardı. Kendi yarattığım bana aşık ve her dediği doğru olan birisi.

15. günümüzdü. Herşey normal giderken bir anda kavga ettik. Çok boktan bir konudan hemde.Eski sevgililerimizle ilgiliydi. Bu kadar büyütmesine anlam veremedim . Alttan almaya çalıştım çünkü beni bırakmasına dayanamazdım.Ama ben alttan aldıkça üstüme gelmeye devam etti. Bitirmek istiyordu. Hemde hemen.

İçimde çok büyük bir acı hissettim ve Alaz'ın boşluğunu düşündüm. Gerçekten dayanamazdım. Bu kadar alışmışken herşey masal gibiyken bırakamazdı beni. Asıl sebep eski sevgililer değildi, benim hakkımda söylenilenlerdi. Bu yüzden insanlardan nefret ettim. Hiç tanımadığı halde seni yargılıyor ve senin hakkında karar verebiliyordu. Ne kadar saçma değil mi?

Güçlü olmadığımı bildiğim için saatlerce gitmemesini sağlamaya çalıştım. Ne kadar küçük düştüğümü umursamadım bile. Tek düşündüğüm boğazımdaki düğümle, kalbimdeki ağrıyla daha fazla nefes alamazdım.

Geçirdiğimiz günler tek tek beynimde canlandı. Hava buz gibi soğuk olduğu halde onunla birlikte yürüdüğüm anlarda hiç üşümediğimi hatırladım. Etraf karlarla bembeyazken onun gülüşüyle o beyazlıkları farketmediğimi hatırladım. Onun beni sevdiğini yada öyle düşündüğümü hatırladım.

Alaz olmadan hayat zor olurdu. Sevgiliden önce herşeyimi anlatttığım dertleştiğim biriydi, arkadaşımdı. Ve eğer bitersek sadece sevgili değil arkadaş da olamazdık. Ben bunları düşünürken o çok soğukkanlıydı.Üzülmemişti. Bir gram bile. Ne kadar aptaldım. Hayatımın merkezine bu kadar süre içinde onu koymamalıydım. Sevdiğimi belli etmeseydim belkide severdi. Çünkü erkeklerde öyle göt bir huy var. Seviyorum dedinmi sikip atan türler. Sevilmek onlara fazla çünkü. Eğer sevmezsek değerliyiz gözlerinde. Bunları bildiğim halde uygulayamamış olmam da ayrı bir ironi.

Dakikalar geçti.Karar vermesini bekledim umutsuzca.Hayatımın en kötü zamanlarından biriydi.

Bitti dedi dalga geçerek.

O an iki kez daha şok oldum. Hem bitmesine hemde sevdiğim kişinin böyle bir şey yapmasına. Umursamadığı gibi üstüne alay etti benimle. Tek yapabildiğim içimde sancılar varken gözlerim dolu dolu ona sahte smile ifadeleriyle karşılık vermek oldu.